Jusznica deszczowa
© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Jusznica deszczowa (Haematopota pluvialis) to przedstawiciel rodziny bąkowatych. Ma duże oczy, mieniące się wieloma kolorami, ukośnymi, zygzakowatymi pasami. Marmurkowe skrzydła w spoczynku ułożone dachówkowato na odwłoku. Na przedpleczu widoczne są szare, podłużne pasy.
Występowanie i środowisko PL
Jusznica jest wszędzie bardzo liczna, występuje na terenie całego kraju. Najczęściej można ją spotkać na pastwiskach w pobliżu wody.
Tryb życia i zachowanie
Jak sama nazwa wskazuje jest to owad przejawiający swoją największą aktywność tuż przed deszczem, burzą, w parne, wilgotne dni. To przykry dla człowieka owad. Ukąszenia najczęściej występują w ręce. Jusznicę łatwo zabić podczas spijania krwi.
Pożywienie
Samica żywi się krwią ssaków, w tym człowieka. Obie płcie żywią się także nektarem i pyłkiem kwiatowym.
Rozmnażanie
Brak danych.
Ochrona i zagrożenia
Mucha ta nie jest zagrożona wymarciem.
Ciekawostki
To najliczniej występujący gatunek z rodziny bąkowatych w Polsce.
Muchę tę określa się często mianem muchy końskiej lub bąka. Obie nazwy są potoczne i nie oznaczają konkretnego gatunku, a generalnie owada boleśnie kąsającego konie i bydło, a także człowieka. Tak więc mucha końska to w powszechnym rozumieniu najczęściej nic innego jak jusznica deszczowa, bąk brązowy, ślepak lub inny gatunek.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | ● | ● | Okres lotu jusznicy deszczowej. |
Pokrewne gatunki owadów
- bąk bydlęcy (Tabanus bovinus)
- Tabanus atratus
- bąk szary (Tabanus bromius)
- bąk brązowy (Tabanus sudeticus)
- ślepak czarnożółty (Chrysops relictus)
© medianauka.pl, 2015-08-21, GAT-930