Podstawowe własności
Nazwa minerału: KalcytKlasa: węglany
Wzór chemiczny: CaCO3
Twardość: 3
Gęstość: 2.60-2.80 g/cm3
Rysa: biała
Połysk: szklisty
Łupliwość: doskonała (romboedr)
Przełam: kostkowy
Barwy:
- bezbarwna
- biała
- żółta
- czerwona
- brązowa
- zielona
- czarna
Kryształy: trygonalne
Występowanie:
- Europa
- Azja
- Afryka
- Ameryka Północna
Oto nasz atlas minerałów i skał online, zawierające wiele innych minerałów, skał, kamieni szlachetnych, ozdobnych i meteorytów.
Kalcyt
Kalcyt jest to minerał z grupy węglanów, jeden z najczęściej spotykanych na Ziemi, z którego mogą być zbudowane całe górskie pasma. Pod względem składu chemicznego jest to węglan wapnia.
Tworzy ogromną liczbę form krystalicznych (ponad 2000 kombinacji), z których najczęściej są to skalenoedry, słupy i romboedry. Kalcyt dość często wytwarza bliźniaki o przeróżnym pokroju i tworzy różnorodne skupienia.
To minerał skałotwórczy, w tym osadowych wapieni, marmurów metamorficznych. Stanowi też spoiwo wielu skał.
Występuje pospolicie. Tworzy żyły i formy naciekowe w jaskiniach (stalaktyty i stalagmity).
Kalcyt © Henri Koskinen - stock.adobe.com
Występowanie
Kalcyt występuje najczęściej w Europie (Niemcy, Francja, Szwajcaria, Czechy, Wielka Brytania, Irlandia), w Ameryce Północnej (USA, Meksyk, Kanada), Afryce (Namibia), Azji (Rosja). W Polsce kalcyt jest spotykany na Dolnym Śląsku, w Karpatach, Tatrach, Górach Świętokrzyskich.
Cechy szczególne
- silna dwójłomność;
- w ultrafiolecie wykazuje fluorescencję (czerwoną, żółtą lub niebieską);
- rozpuszcza się dość gwałtownie w rozcieńczonym kwasie solnym.
Zastosowanie kalcytu
Kalcyt znajduje między innymi następujące zastosowanie:
- budownictwo - produkcja wapna i cementu;
- metalurgia - użycie jako topnik;
- rolnictwo - nawóz naturalny;
- optyka - pryzmaty polaryzacyjne i inne przyrządy optyczne.
Szpat islandzki
Szpat islandzki (szpat dwójłomny) jest to odłupek kryształów kalcytu o znacznej przezroczystości, w którym dobrze widać zjawisko dwójłomności.
Dwójłomność jest to zdolność pewnych ośrodków materialnych do podwójnego załamywania (rozdwojenia) promieni światła na dwa spolaryzowane promienie. Takie zjawisko jest możliwe w przypadku ośrodków anizotropowych, w których współczynnik załamania światła zależy od kierunku drgań fali elektromagnetycznej. Zjawisko to jest wykorzystywane w optyce do budowy różnych przyrządów optycznych. Zjawisko dwójłomności zostało odkryte właśnie dzięki kalcytowi w 1669 roku przez Erasmusa Bartholinusa.
Zjawisko dwójłomności w szpacie islandzkim © kengmerry - stock.adobe.com
© medianauka.pl, 2022-04-21, A-4431