Spis treści:
Kanczylowate
Kanczylowate (Tragulidae) to rodzina ssaków z rzędu parzystokopytnych. To najbardziej prymitywna rodzina z tego rzędu. To przeżuwacze.
Ssaki te przypominają niewielkie jelenie, choć są również podobne do świniowatych. Charakterystyczne są ostre kły wystające z pyska.
Występowanie i środowisko
To tropikalne zwierzęta. Jeden gatunek żyje w Afryce, pozostałe spotyka się w Indiach, na Półwyspie Indochińskim i na Archipelagu Sundajskim.
Tryb życia i zachowanie
Kanczyle są terytorialne i są aktywne w nocy.
Morfologia i anatomia
Długość ciała osiąga 75 cm, a wysokość w kłębie do 35 cm. Maksymalny ciężar to 10 kg. Żołądek złożony jest z trzech komór.
Rozmnażanie
Samica rodzi zwykle 1-2 młode.
Pożywienie
Kanczyle przyjmują bardzo różnorodny pokarm.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Ciekawostki
To najmniejsze przeżuwacze na świecie.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- kanczyl ciemny (Tragulus nigricans)
- kanczyl okazały (Tragulus napu)
- kanczyl orientalny (Tragulus kanchil)
- kanczyl srebrnogrzbiety (Tragulus versicolor)
Inne gatunki
- wodnokanczyl afrykański (Hyaemoschus aquaticus)
- kanczylek indyjski (Moschiola indica)
- kanczylek żółtopręgi (Moschiola kathygre)
- kanczylek białoplamy (Moschiola meminna)
- kanczyl jawajski (Tragulus javanicus)
- kanczyl skryty (Tragulus williamsoni)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz — Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego — Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Praca zbiorowa — Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
© medianauka.pl, 2017-12-10, RODZ-843
Data aktualizacji artykułu: 2022-09-08