Kiang tybetański
© Bahadir Yeniceri – stock.adobe.com
Kiang (Equus kiang) to blisko spokrewniony z kułanem ssak z rodziny koniowatych. Niedawno był uważany za podgatunek kułana. Ciało z wierzchu rudo-płowe, od spodu - białe. Ma szerokie kopyta.
Występowanie i środowisko
Stepy i pustynie Tybetu i Kaszmiru. Żyje wysoko w górach na płaskowyżach porośniętych trawą. Pionowy zasięg występowania to 5500 m n.p.m. Jest odporny na trudne warunki klimatyczne.
Tryb życia i zachowanie
Na zimę gromadzi duży zapas tłuszczu. Tworzy małe stada. To groźne zwierzę. Atakuje kopytami. W razie niebezpieczeństwa ratuje się także ucieczką. Jest bardzo szybki.
Pożywienie
Trawa, zioła i krzewy.
Rozmnażanie
Ciąża trwa ponad rok. Samica rodzi zwykle 1 młode.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Próby udomowienia kianga nie powiodły się.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Equus equioides (Hodgson, 1842)
- Equus holdereri Matschie, 1911
- Equus kyang (Kinloch, 1869)
- Equus nepalensis (Trumler, 1959)
- Equus polyodon (Hodgson, 1847)
- Equus tafeli (Matschie, 1924)
Pokrewne gatunki ssaków
- koń zwyczajny (Equus caballus)
- onager (Equus hemionus onager)
- tarpan (Equus gmelini)
- koń Przewalskiego (Equus przewalskii)
- kułan azjatycki (Equus hemionus)
- zebra górska (Equus zebra)
- zebra stepowa (Equus quagga)
- osioł zwyczajny (Equus asinus)
- osioł nibijski (Equus africanus)
- zebra pręgowana (Equus grevyi)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2013-03-22, GAT-371