Kielichowiec chiński

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Kielichowiec chiński, sinokalikantus chiński (Sinocalycanthus chinensis) to krzew z rodziny wawrzynkowatych, spotykany w Polsce w uprawach ogrodowych. Ma nieregularny pokrój.

Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody

Kielichowiec chiński pochodzi z zachodniej części Chin. Jest odporny na mróz. Preferuje żyzne, dość wilgotne podłoże, lekko kwaśne lub obojętne. Preferuje półcień i miejsce osłonięte od wiatru.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od połowy czerwca do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 2-3 m.

Liście są jasnozielone, błyszczące, dość duże (15-20 cm długości), owalne.

Kwiaty są kubkowate, o średnicy od 5 do 7 cm, z dwoma okółkami płatków. Płatki zewnętrznego okółka są białe z różowym nalotem, natomiast płatki wewnętrznego okółka są żółte. Liczba płatków około 10 w każdym okółku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: krzew.
Stanowisko: półcień.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					◂	●						Kwitnie kielichowiec chiński.