Kielisznik zaroślowy
© gabriffaldi – stock.adobe.com
Kielisznik zaroślowy (Calystegia sepium) to trująca, wieloletnia roślina pnąca z rodziny powojowatych.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Został zawleczony na pozostałe kontynenty. Rośnie w zaroślach, szuwarach, lasach, miejscach ruderalnych, ogrodach i parkach, zwykle w miejscach wilgotnych. Preferuje półcień. Występuje na terenie całej Polski.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od czerwca do września.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość 300 cm.
Pęd osiąga 1-3 m długości, jest wijący się.
Liście są jajowate, u nasady sercowate, zaostrzone. Ulistnienie skrętoległe.
Kwiaty są lejkowate, najczęściej białe. Zamykają się na noc oraz na niepogodę. Korona ma długość 3-6 cm. U nasady kielicha znajdują się podkwiatki. Kwiaty są bezwonne.
Owoc mała kulista torebka.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
W ciągu niespełna dwóch godzin pęd zatacza koło o promieniu kilku centymetrów.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina, pnącze.
- Stanowisko: półcień.
- Środowsko: leśne, łąkowe, synantropijne.
- Użytek: pnącze.
- Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
- Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek zajmujący nowe stanowiska.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek trujący.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | Kwitnie kielisznik zaroślowy. |
Pokrewne gatunki roślin
- dichondra srebrzysta, dwurogowiec srebrzysty (Dichondra argentea)
- powój polny (Convolvulus arvensis)
- wilec purpurowy (Ipomoea purpurea)
- powój trójbarwny (Convolvulus tricolor)
- kanianka polna (Cuscuta campestris)
- wilec bluszczowaty (Ipomoea hederacea)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013
- Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2019-09-16, GAT-14610
Data aktualizacji artykułu: 2024-11-03