Kolczatka australijska

Kolczatka australijska (Tachyglossus aculeatus) to jajorodny ssak z Australii z rodziny kolczatkowatych. Ma pyszczek wyciągnięty w długi ryjek. Ma lepki, robakowaty język. Prawie całe ciało pokryte kolcami. Ma krótkie kończyny z szerokimi stopami, palce zakończone pazurami.

Występowanie i środowisko

Australia, Nowa Gwinea. Tereny pustynne oraz leśne.

Tryb życia i zachowanie

Żyje samotnie. Odbywa wędrówki w poszukiwaniu pokarmu. Aktywny nocą. W dzień ukrywa się w wykopanych przez siebie norach, pniach i szczelinach skalnych. Wystraszona kolczatka zwija się w kulkę, podobnie jak jeż.

Pożywienie

Kolczatka zjada przede wszystkim mrówki i termity.

Rozmnażanie

Samica składa zwykle 1 jajo (czasem 2-3) o średnicy 13-15 mm o skórzastej osłonie. Skorupki nie zawierają węglanu wapnia. Złożone jaja samica wkłada do okresowo rozwijającej się torby na brzuchu. Młode wylęgają się po 7-10 dniach. Są małe i niedołężne. Mleko matki jest żółte, bogate w tłuszcz, spływa po sierści i jest zlizywane przez młode. Kolczatki osiągają dojrzałość płciową pod koniec pierwszego roku życia.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Kolczatka australijska i dziobak to jedne z nielicznych ssaków składających jaja.

Pokrewne gatunki ssaków

Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015