Kolendra siewna

Kolendra siewna (Coriandrum sativum)

© cobia – stock.adobe.com

Kolendra siewna (Coriandrum sativum) to gatunek jednorocznej rośliny z rodziny kapustowatych o leczniczych właściwościach, silnie aromatyczna roślina. To znane zioło i roślina przyprawowa, czasem chwast. W uprawach spotyka się wiele odmian.

Występowanie i środowisko PL

W Polsce kolendra jest uprawiana, zawlekana i dziczejąca. Roślina ta jest uprawiana prawie na całym świecie (Europa, Azja, Ameryka Północna, Afryka). Lubi podłoże zasobne w próchnicę, piaszczysto-gliniaste.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od maja do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80 cm.

Łodyga jest wzniesiona, rozgałęziona, nieowłosiona, żeberkowana.

Liście mają różny kształt. Odziomkowe są złożone z trzech łatek, osadzone na długich ogonkach. Liście łodygowe dolne są pojedynczo pierzaste, wyżej 2-3-krotnie pierzaste. Odcinki są równowąskie. Ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są drobne, w kolorze jasnego różu lub białym, zebrane w baldach złożony.

Owoc stanowi kulista rozłupnia o średnicy2-5 mm. Ma słodko-gorzki smak.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Świeża kolendra pachnie pluskwami.

Kolendrę uprawiano już w XVII wieku p.n.e. Jest o niej nawet wzmianka w Biblii.

Zbiory i zastosowanie

Kolendra ma zastosowanie w leczeniu dolegliwości układu pokarmowego oraz przy trudno gojących się ranach.

Owoce zawierają 1,5% olejku eterycznego, olej, sterydy, sterole, niewielkie ilości alkaloidów.

Kolendra to także znana przyprawa kuchni indyjskiej. W tym przypadku wykorzystuje się całe rozłupki kolendry. Kolendrą przyprawia się ryby, warzywa, drób i inne mięsa. Stosuje się ją w wędliniarstwie, piekarnictwie.

Przyprawa ta wchodzi w skład curry.

Młode pędy kolendry wchodzą w skład przyprawy kinza, którą aromatyzuje się alkohole.

Przyprawą są też świeże liście kolendry w wielu tradycyjnych kuchniach świata.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Kwitnie kolendra siewna.

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zioła

Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
  • Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
  • Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005

© medianauka.pl, 2020-02-08, GAT-5621
Data aktualizacji artykułu: 2024-10-10




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.