Konik wąsacz
© GabiWolf – stock.adobe.com
Konik wąsacz, konik łąkowy (Chorthippus parallelus) to gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych, jeden z najbardziej pospolitych szarańczaków w Polsce. Ma krótkie czułki. Skrzydła samca sięgają końca odwłoka i mają obszar gęstszego użyłkowania, tworzący białawą lub ciemniejszą plamę w pobliżu końca skrzydła. Skrzydła drugiej pary są krótsze. Skrzydła samicy sięgają zwykle połowy długości odwłoka i są zaostrzone na końcu. Ciało jest zielone, brązowe, żółte, czerwonawe lub wielobarwne. Na przedpleczu, po bokach żebra biegną najpierw równolegle, później się rozbiegają. Kolana tylnych odnóży mają ciemną barwę.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w Europie i Azji, w Polsce na terenie całego kraju. Preferuje umiarkowanie wilgotne łąki, murawy, torfowiska, skraje dróg. Nie znosi nadmiernej wilgoci i nadmiernej suszy.
Tryb życia i zachowanie
Nie potrafi latać. Okres występowania osobników dorosłych przypada na czas od końca czerwca do listopada. Zimują jaja. To owad aktywny za dnia, najbardziej w upalnych porach. Wydaje odgłosy poprzez pocierania tylnych ud o skrzydła.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 13-23 mm, przy czym samice są większe.
Pożywienie
Larwy żerują na trawach. Osobniki zjadają liście roślin.
Rozmnażanie
Samica składa jaja do gleby.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
◂ | ● | ● | ● | ● | ▸ | Okres występowania imago konika wąsacz. |
Pokrewne gatunki owadów
© medianauka.pl, 2019-03-27, GAT-15092