Koza bezoarowa

Koza bezoarowa (Capra aegagrus) to gatunek ssaka z rodziny krętorogich. To przodek kozy domowej. Rogi obecne u obu płci, ale u samców bardzo okazałe, osiągające długość nawet 150 cm. Są zagięte ku tyłowi, mają z wierzchu wyrostki, zgrubienia. Sierść szaro-brązowa. Broda samca ciemna. Przez grzbiet biegnie ciemna pręga.

Występowanie i środowisko

Koza bezoarowa występuje w Europie i Azji od Turcji po Pakistan, zwykle na terenach skalistych, trawiastych, pośród zarośli na wysokości od 1500 do 2500 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Jest samotnikiem lub tworzy niewielkie grupy.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 120-160 cm, ogona do 20 cm, a ciężar ciała 25-40 kg. Wysokość w kłębie wynosi 70-100 cm.

Pożywienie

Jest roślinożercą.

Rozmnażanie

Ruja przypada na listopad. Na przełomie maja i czerwca samica rodzi zwykle 1-3 młode. Przez prawie rok opiekuje się nimi.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Niegdyś to zwierzę łowne.

Resztki niestrawionego pokarmu, które gromadzą się w żołądku tej kozy to tak zwany bezoar, któremu przypisywano lecznicze własności, szczególnie jako odtrutka. Bezoar ma kształt kul, a jest w znacznej mierze zlizywaną sierścią.

Pokrewne gatunki ssaków

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.49 / 64.97%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975