Kozibród wielki

Zobacz dodatkowe zdjęcia (3).

Kozibród wielki (Tragopogon dubius) to dwuletnia roślina z rodziny astrowatych, wydzielająca sok mleczny.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na murawach, nasypach, przy drogach, w miejscach ruderalnych na terenie całej Polski.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie od maja do lipca.

Morfologia i anatomia

Wysokość wynosi 30-80 cm. Łodyga kwiatowa zgrubiała i nieco rozdęta. Kwiaty żółte. Liście równowąskie, zwężające się na końcu. Listki okrywy są dłuższe od kwiatów. Korzeń wrzecionowaty.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna dwuletnia.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: synantropijne.
Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Częstośc występowania gatunku: dość częsty (więcej niż 100 stanowisk).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=12.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●	●						Kwitnie kozibród wielki.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Barbara Sudnik-Wójcikowska – Rośliny synantropijne, ISBN 978-83-7073-514-2, Multico Oficyna Wydawnicza 2011
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005