Kumak nizinny
Kumak nizinny (Bombina bombina) to przedstawiciel rodziny kumakowatych, spotykany na terenie naszego kraju. Cechą charakterystyczną kumaka nizinnego jest plamistość brzusznej powierzchni ciała. Plamy są różnej wielkości i mają czerwony, pomarańczowy lub żółty kolor. Charakterystyczne dla kumaka nizinnego są także izolowane plamy mostkowe, obojczykowe, miednicze, udowe i podgardzielowe. Głowa jest mała bez parotyd. Poza okresem godowym odróżnienie samca od samicy jest wyjątkowo trudne. W czasie godów samiec ma parzyste worki powietrzne na dnie jamy gębowej. Samiec ma także na pierwszym i drugim palcu kończyny przedniej oraz na przedramieniu modzele godowe.
Samce nie posiadają typowych rezonatorów. Funkcję rezonatorów pełnią rozdęte płuca. Błony bębenkowe nie są widoczne. Źrenice oczu mają kształt serca. Palce stóp są spięte błoną pławną. Na grzbiecie znajdują się brodawki.
Występowanie i środowisko PL
W Polsce jest pospolity. Występuje w środkowej i wschodniej części Europy. Preferuje tereny nizinne. Maksymalny zasięg występowania pionowego to 730 m n.p.m. w Czechach. Lubi przebywać w płytkich stawach z czystą wodą, zarośniętych wodną roślinnością. Unika terenów zurbanizowanych.
Tryb życia i zachowanie
Jaskrawe ubarwienie brzusznej powierzchni ciała to sygnał ostrzegawczy dla napastników. Zaniepokojony eksponuje spodnią część ciała na lądzie a w wodzie nurkuje na dno zbiornika. W wodzie jest aktywny całą dobę, szczególnie za dnia. Wydaje odgłos przypominający słowo "kum". Prowadzi wodny tryb życia. Zimuje na lądzie w gromadach w okresie od września-października do marca-kwietnia. Jest gatunkiem ciepłolubnym. Optymalna temperatura to 18-20 °C, znosi zakres temperatur między 10 a 30 °C. Po lądzie porusza się skokami. Na lądzie wygina się łukowato do dołu, eksponując w ten sposób jaskrawo ubarwiony spód. Pod wpływem zagrożenia pokrywa się białą, pienistą wydzieliną, która zawiera trującą substancję - frynolicynę. Nie jest szkodliwa dla człowieka, jednak gdy się przedostanie przez błony śluzowe, może wywołać silne podrażnienia.
Pożywienie
Zwierzęta żyjące w wodzie. Drobne skorupiaki, larwy owadów, pająki.
Rozmnażanie
Gody odbywają się od maja do lipca. Skrzek złożony jest z pakietów po kilkanaście jaj, które są przytwierdzane do roślin. Samica w sezonie może złożyć około 300 jaj. Postać larwalna to kijanka, która na płetwie ogonowej posiada czarną siatkę. Długość kijanki to nawet 5 cm. Po przeobrażeniu ich wielkość wynosi 1-1,5 cm.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Europie Zachodniej kumak nizinny jest zagrożony wyginięciem. W Polsce kumak nizinny jest pod całkowitą ochroną prawną.
Ciekawostki
Brak danych.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | ● | ▸ | ◂ | ● | ● | ● | Trwa okres snu zimowego u kumaka nizinnego | ||||
| ◂ | ● | ● | Kumak nizinny odbywa gody. Samice w tym czasie składają skrzek w postaci małych pakietów. Wieczorami roznosi się donośny głos samców. | |||||||||
| ● | ● | ▸ | Kijanki przeobrażają się w postać dorosłych osobników. |
Pokrewne gatunki płazów
Powiązane quizy
Liczba pytań: 27
Quiz szkolny
Quiz dla każdego
Średni wynik:
17.37 / 64.33%
2024-01-21
© medianauka.pl, 2013-03-27, GAT-393