Kwezal herbowy

Kwezal herbowy (Pharomachrus mocinno)

© martin_mecnarowski – stock.adobe.com

Kwezal herbowy (Pharomachrus mocinno) to gatunek ptaka z rodziny trogonów. Występuje tu wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma połyskujące upierzenie, zielone z wierzchu, czerwone od spodu. Na głowie pióra są nastroszone. Dziób jest intensywnie żółty. Charakterystyczne są bardzo długie (do 65 cm) pióra pokryw nadogonowych, stanowiące tren. Samica nie ma trenu i nastroszonych piórek na głowie. Jest zielonkawa.

Występowanie i środowisko

Gatunek występuje w lasach deszczowych Ameryki Środkowej.

Morfologia i anatomia

Długość ciała 35-40 cm, a z ogonem około metra.

Pożywienie

Kwezal herbowy zjada owoce, owady, jaszczurki i żaby.

Rozmnażanie

Gniazda zakłada w dziuplach drzew. W zniesieniu 2 jaja. Wysiaduje je samiec i samica przez 18 dni.

Ochrona i zagrożenia NT

Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

W czasach Majów i Azteków za zabicie kwezala groziła śmierć.

Wizerunek tego ptaka znajduje się na fladze i w godle Gwatemali.

Pokrewne gatunki ptaków




© medianauka.pl, 2019-01-21, GAT-2896




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.