Labraks
© Andy Lidstone – stock.adobe.com
Labraks (Dicentrarchus labrax) to gatunek ryby z rodziny moronowatych (labraksowatych), zaliczany wcześniej do strzępielowatych. Ryba ta ma wydłużone ciało. Pysk jest zaopatrzony w zęby. Szarosrebrzyste ciało pokrywa drobna łuska. Występują dwie płetwy grzbietowe, z czego pierwsza zawiera twarde promienie. Dobrze jest widoczna linia boczna.
Występowanie i środowisko PL
Ryba ta występuje u europejskich wybrzeży Atlantyku, w Morzu Śródziemnym, Północnym oraz Irlandzkim. Jest obecna także w Bałtyku, najliczniej w okolicy Cieśnin Duńskich. Latem wchodzi do ujścia rzek.
ryba morska
Atlantyk
Bałtyk
Morze Śródziemne
Tryb życia i zachowanie
Młode osobniki żyją w ławicach. Osobniki dorosłe prowadzą drapieżny tryb życia. Za ławicami małych ryb odbywają dość dalekie wędrówki.
Morfologia i anatomia
Długość ciała najczęściej osiąga 40-70 cm, ale można także spotkać metrowe osobniki, które ważą do 12 kg.
Pożywienie
Osobniki dorosłe polują na inne ryby, najczęściej ławicowe.
Rozmnażanie
Tarło labraks odbywa się od marca do czerwca w ujściach rzek. Ikra jest pelagiczna.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce nie jest objęty okresem i rozmiarem ochronnym.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Centropomus lupus Lacepède, 1802
- Centropomus mullus Lacepède, 1802
- Labrax linnei Malm, 1877
- Labrax vulgaris Guérin-Méneville, 1829-38
- Morone labrax (Linnaeus, 1758)
- Perca elongata Geoffroy Saint-Hilaire, 1817
- Perca labrax Linnaeus, 1758
- Perca sinuosa Geoffroy Saint-Hilaire, 1817
- Sciaena diacantha Bloch, 1792
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Trze się labraks. |
Pokrewne gatunki ryb
Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.
© medianauka.pl, 2016-09-04, GAT-4220