Łasica długoogonowa

© BGSmith – stock.adobe.com
Łasica długoogonowa (Mustela frenata) to gatunek ssaka z rodziny łasicowatych. ciało silnie wydłużone. Sierść brązowa z wierzchu, żółta od spodu. Ogon sługi, na końcu czarny. Wyróżniono kilkadziesiąt podgatunków.
Występowanie i środowisko
Występuje w obu Amerykach od Kanady po Boliwię (nie występuje w Amazonii). Zasiedla zarośla, tereny trawiaste, podmokłe.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Mustela f. affinis, Gray, 1874
- Mustela f. agilis, Tschudi, 1844
- Mustela f. alleni, (Merriam, 1896)
- Mustela f. altifrontalis, Hall, 1936
- Mustela f. arizonensis, (Mearns, 1891)
- Mustela f. arthuri, Hall, 1927
- Mustela f. aureoventris, Gray, 1864
- Mustela f. boliviensis, Hall, 1938
- Mustela f. costaricensis, Goldman, 1912
- Mustela f. effera, Hall, 1936
- Mustela f. frenata, Lichtenstein, 1831
- Mustela f. goldmani, (Merriam, 1896)
- Mustela f. gracilis, (Brown, 1908)
- Mustela f. helleri, Hall, 1935
- Mustela f. inyoensis, Hall, 1936
- Mustela f. latirostra, Hall, 1936
- Mustela f. leucoparia, Merriam, 1896
- Mustela f. longicauda, Bonaparte, 1838
- Mustela f. macrophonius, (Elliot, 1905)
- Mustela f. munda, (Bangs, 1899)
- Mustela f. neomexicanus, (Barber & Cockerell, 1898)
- Mustela f. nevadensis, Hall, 1936
- Mustela f. nicaraguae, J. A. Allen, 1916
- Mustela f. nigriauris, Hall, 1936
- Mustela f. notius, (Bangs, 1899)
- Mustela f. noveboracensis, (Emmons, 1840)
- Mustela f. occisor, Bangs, 1899
- Mustela f. olivacea, Howell, 1913
- Mustela f. oregonensis, (Merriam, 1896)
- Mustela f. oribasus, (Bangs, 1899)
- Mustela f. peninsulae, Hall, 1932
- Mustela f. perda, (Rhoads, 1894)
- Mustela f. perotae, (Merriam, 1902)
- Mustela f. primulina, Jackson, 1913
- Mustela f. pulchra, Hall, 1936
- Mustela f. saturata, (Merriam, 1896)
- Mustela f. spadix, (Bangs, 1896)
- Mustela f. texensis, Hall, 1936
- Mustela f. tropicalis, (Merriam, 1896)
- Mustela f. washingtoni, (Merriam, 1896)
- Mustela f. xanthogenys, (J.E. Gray, 1843)
- Mustela f. panamensis, Hall, 1932
Pokrewne gatunki ssaków
- łasica pospolita (Mustela nivalis)
- gronostaj europejski (Mustela erminea)
- tchórz zwyczajny (Mustela putorius)
- norka europejska (Mustela lutreola)
- tchórz stepowy (Mustela eversmanii)




Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2022-08-23, GAT-624373