Lorysa górska
Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Lorysa górska (Trichoglossus haematodus) to piękna, bardzo kolorowa papuga. Ma dość krótki ogon. Głowa jest niebieska, dziób czerwony. Wierzch ciała i spód zielony, podgardle niebiesko-czerwone. Na skrzydłach niebieskie i czerwone pióra.
Występowanie i środowisko
Indonezja, Nowa Gwinea, wyspy na Pacyfiku. Żyje na skrajach lasów, w parkach i ogrodach w terenach górskich do wysokości 2000 m n.p.m.
Tryb życia i zachowanie
Tworzy niewielkie stada od kilku do kilkunastu osobników. Żeruje o świcie i o zmierzchu. Przebija dziobem owoc i językiem pobierają zawartość. Na ziemi siada wyłącznie w celu pobrania wody. Nocuje wysoko w koronach drzew.
Morfologia i anatomia
Jaja białe, owalne.
Pożywienie
Zjada owoce, nektar, nasiona, pyłek, kwiaty, a także owady.
Rozmnażanie
Gniazda zakłada w dziuplach. Samica składa 1-3 jaja i wysiaduje je przez 25 dni. Samiec karmi młode, które usamodzielniają się po 7-8 tygodniach.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Lorysy górskie na piórach przenoszą pyłki kwiatów, biorąc znaczący udział w zapylaniu roślin.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Trichoglossus h. haematodus - lorysa górska, (Linnaeus, 1771)
- Trichoglossus h. rosenbergii - lorysa czarnobrzucha, Schlegel, 1871
Hodowla – informacje dla hodowców
Parametry i informacje | Opis |
---|---|
Informacje ogólne o gatunku | To ptak dość łatwy w hodowli. |
Rodzaj klatki i wyposażenie | Preferuje wolierę o długości przynajmniej 1,5 m., ale w małych klatkach też można ją trzymać. |
Inne warunki chowu | Ich odchody są rzadkie i obfite. |
Pokarm | Podajemy gotowy pokarm dla lorys, owoce, zieleninę, gwiazdnicę, mniszek lekarski, marchew, żywy pokarm (larwy mączniaka, czerwie, larwy mrówek, gotowy jajeczny i lęgowy pokarm dla miękkojadów, skiełkowane ziarna, kłosy prosa, namoczone ziarna słonecznika. |
Rozmnażanie | W okresie godów ptaki są agresywne i należy każdą parę trzymać w osobnej wolierze. Młode po uzyskaniu samodzielności należy oddzielić od rodziców, którzy przejawiają zachowania agresywne. |
Ograniczenia prawne | Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.) |
Pokrewne gatunki ptaków
© medianauka.pl, 2013-04-30, GAT-489