Lorysa górska

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Lorysa górska (Trichoglossus haematodus) to piękna, bardzo kolorowa papuga. Ma dość krótki ogon. Głowa jest niebieska, dziób czerwony. Wierzch ciała i spód zielony, podgardle niebiesko-czerwone. Na skrzydłach niebieskie i czerwone pióra.

Występowanie i środowisko

Indonezja, Nowa Gwinea, wyspy na Pacyfiku. Żyje na skrajach lasów, w parkach i ogrodach w terenach górskich do wysokości 2000 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy niewielkie stada od kilku do kilkunastu osobników. Żeruje o świcie i o zmierzchu. Przebija dziobem owoc i językiem pobierają zawartość. Na ziemi siada wyłącznie w celu pobrania wody. Nocuje wysoko w koronach drzew.

Morfologia i anatomia

Jaja białe, owalne.

Pożywienie

Zjada owoce, nektar, nasiona, pyłek, kwiaty, a także owady.

Rozmnażanie

Gniazda zakłada w dziuplach. Samica składa 1-3 jaja i wysiaduje je przez 25 dni. Samiec karmi młode, które usamodzielniają się po 7-8 tygodniach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Lorysy górskie na piórach przenoszą pyłki kwiatów, biorąc znaczący udział w zapylaniu roślin.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Trichoglossus h. haematodus - lorysa górska, (Linnaeus, 1771)
Trichoglossus h. rosenbergii - lorysa czarnobrzucha, Schlegel, 1871

Hodowla – informacje dla hodowców

Parametry i informacje	Opis
Informacje ogólne o gatunku	To ptak dość łatwy w hodowli.
Rodzaj klatki i wyposażenie	Preferuje wolierę o długości przynajmniej 1,5 m., ale w małych klatkach też można ją trzymać.
Inne warunki chowu	Ich odchody są rzadkie i obfite.
Pokarm	Podajemy gotowy pokarm dla lorys, owoce, zieleninę, gwiazdnicę, mniszek lekarski, marchew, żywy pokarm (larwy mączniaka, czerwie, larwy mrówek, gotowy jajeczny i lęgowy pokarm dla miękkojadów, skiełkowane ziarna, kłosy prosa, namoczone ziarna słonecznika.
Rozmnażanie	W okresie godów ptaki są agresywne i należy każdą parę trzymać w osobnej wolierze. Młode po uzyskaniu samodzielności należy oddzielić od rodziców, którzy przejawiają zachowania agresywne.
Ograniczenia prawne	Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.)