Lorysa niebieskobrzucha

Lorysa niebieskobrzucha, lorysa tęczowa (Trichoglossus moluccanus) to to niezwykle kolorowa papuga z podrodziny lor. Ma niebieską głowę, wierzch ciała i ogon zielony, spód niebieski, pierś pomarańczowo-żółta, dziób czerwonawy. Samica jest tak samo ubarwiona jak samiec. Samiec ma tylko trochę większą głowę i dziób.

Występowanie i środowisko

Występuje w zachodniej części Australii. Zamieszkuje tereny otwarte, parki, sady. Generalnie zajmuje bardzo różnorodne środowiska.

Tryb życia i zachowanie

Żyje w parach lub małych stadach.

Morfologia i anatomia

Jaja białe, owalne.

Pożywienie

Zjada nektar, pyłek kwiatowy, owoce, jagody, nasiona, pączki i owady.

Rozmnażanie

Gniazduje w dziuplach, położonych wysoko. Samica znosi zwykle 2 jaja, które wysiaduje przez 25 dni. Młode przebywają w gnieździe przez 7-8 tygodni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Hodowla – informacje dla hodowców

Parametry i informacje	Opis
Informacje ogólne o gatunku	To ptak dość łatwy w hodowli.
Rodzaj klatki i wyposażenie	Preferuje przestrzenną wolierę, ale w małych klatkach też można ją trzymać. Należy zapewnić tym papugom możliwość codziennego latania. Ich odchody są rzadkie i są problemem, gdy puszcza się je wolno w mieszkaniu.
Pokarm	Podajemy gotowy pokarm dla lorys, owoce, zieleninę, gwiazdnicę, mniszek lekarski, marchew, żywy pokarm (larwy mączniaka, czerwie, larwy mrówek, gotowy jajeczny i lęgowy pokarm dla miękkojadów, skiełkowane ziarna, kłosy prosa, namoczone ziarna słonecznika.
Rozmnażanie	Do lęgów przystępują po zalotach godowych. Jaja składają w budkach lęgowych oraz jamkach w ziemi.
Ograniczenia prawne	Czytaj więcej. (UWAGA! Zawsze sprawdź samodzielnie aktualność przepisów w zakresie hodowli zwierząt. Serwis nie ponosi odpowiedzialności za działania użytkowników w tym zakresie.)