Lubczyk ogrodowy
© EvaMira – stock.adobe.com
Lubczyk ogrodowy (Levisticum officinale) to gatunek wieloletniej, aromatycznej rośliny z rodziny baldaszkowatych o leczniczych właściwościach, uważana za afrodyzjak. To także roślina przyprawowa. Wytwarza grube, podziemne kłącza. Roślina pachnie jak seler.
Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody
To roślina uprawiana i czasami dziczejąca w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Gatunek pochodzi ze wschodniej części obszaru śródziemnomorskiego. Preferuje stanowisko dobrze nasłonecznione, wilgotne.
Kwitnie w okresie od lipca do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50 cm - 2 m.
Łodyga jest bruzdowana, wzniesiona, naga, słabo rozgałęziona w górnej części.
Liście są pojedynczo lub podwójnie pierzaste. Ulistnienie naprzeciwległe.
Kwiaty są drobne, bladożółte, zebrane w baldach złożony.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Lubczyk był uważany niegdyś za afrodyzjak, magiczne zioło. Przyrządzano z niego mikstury miłosne.
Zbiory i zastosowanie
Zawiera lotne olejki, węglowodany i kwasy organiczne.
Posiekane liście dodaje się do zup.
Nasiona mogą być dodatkiem do wyrobów cukierniczych.
Korzeń stanowi składnik wielu mieszanek ziołowych. Stanowi też surowiec do przyprawy maggi, bulionowych kostek.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Kwitnie lubczyk ogrodowy. |
Parametry
bylina
nasłonecznione
Gatunek jadalny
Pokrewne gatunki roślin
- koper włoski, fenkuł włoski (Foeniculum vulgare)
- selery zwyczajne, seler (Apium graveolens)
- biedrzeniec anyż, anyż (Pimpinella anisum)
- mikołajek nadmorski (Eryngium maritimum)
- barszcz zwyczajny (Heracleum sphondylium)
- barszcz mantegazyjski, barszcz Mantegazziego (Heracleum mantegazzianum)
- koper ogrodowy (Anethum graveolens)
- mikołajek płaskolistny (Eryngium planum)
- pasternak zwyczajny (Pastinaca sativa)
- trybula leśna (Anthriscus sylvestris)
- marchew zwyczajna (Daucus carota)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
© medianauka.pl, 2020-03-01, GAT-5665