Łubin wieloletni
© tom – stock.adobe.com
Łubin wieloletni (Lupinus perennis) to bylina z rodziny motylkowatych. Liście złożone z 7-9 listków. Kwiaty niebieskie lub fioletowe, zebrane w wydłużony, kłosowaty kwiatostan.
Występowanie i środowisko PL
W Polsce to roślina obcego pochodzenia, spotykana w uprawach i dziczejąca.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie od czerwca do września.
Morfologia i anatomia
Wysokość wynosi 40-90 cm. Owocem jest strąk z 4-6 nasionami.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna dwuletnia, bylina.
- Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
- Użytek: rośliny ogrodowe.
- Strefy mrozoodporności: 4-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=48.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Pokrewne gatunki roślin
- łubin żółty (Lupinus luteus)
- łubin wąskolistny (Lupinus angustifolius)
- łubin trwały (Lupinus polyphyllus)
- łubin zmienny (Lupinus mutabilis)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2023-12-18, GAT-5306
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-11