Lulek czarny

Lulek czarny (Hyoscyamus niger) to jednoroczna, rzadziej dwuletnia, trująca roślina zielna z rodziny psiankowatych, wydzielająca nieprzyjemny zapach.

Występowanie i środowisko PL

Zasiedla tereny ruderalne, rośnie przy drogach. Pojawia się jako chwast w uprawach maku. W Polsce pospolity na niżu. Lulek czarny to tak zwany archeofit, czyli gatunek obcego pochodzenia, który jest na naszych ziemiach od starożytnych czasów.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20-80 cm.

Łodyga jest na ogół pojedyncza, wzniesiona, owłosiona.

Liście są podługowato-jajowate, w górnej części łodygi siedzące, skrętoległe.

Kwiaty pojedyncze, wyrastające w kątach liści. Kształt rurkowato-dzwonkowaty, obejmuje owoc. Korona ma lejkowaty kształt, zbudowana z 5-ciu łatek, żółtawa z fioletowym deseniem. Ma 5 pręcików, z czego 2 są krótsze. Pylniki mają fioletową barwę. Występuje jeden słupek.

Owoc to torebka z wieczkiem.

Nasiona mają nerkowaty kształt, są matowe i brązowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Lulek czarny jest używany do produkcji olejku lulkowego.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, roślina zielna dwuletnia.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: synantropijne.
Użytek: chwasty.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
Kategoria przybysza: archeofit.
Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=34.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
Jadalność: Gatunek trujący.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	▸			Kwitnie lulek czarny.

Pokrewne gatunki roślin

lulek biały (Hyoscyamus albus)

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004