Lulek czarny

Lulek czarny (Hyoscyamus niger) to jednoroczna, rzadziej dwuletnia, trująca roślina zielna z rodziny psiankowatych, wydzielająca nieprzyjemny zapach.

Występowanie i środowisko PL - obcy

Zasiedla tereny ruderalne, rośnie przy drogach. Pojawia się jako chwast w uprawach maku. W Polsce pospolity na niżu. Lulek czarny to tak zwany archeofit, czyli gatunek obcego pochodzenia, który jest na naszych ziemiach od starożytnych czasów.

Kwitnie w okresie od czerwca do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20-80 cm.

Łodyga jest na ogół pojedyncza, wzniesiona, owłosiona.

Liście są podługowato-jajowate, w górnej części łodygi siedzące, skrętoległe.

Kwiaty pojedyncze, wyrastające w kątach liści. Kształt rurkowato-dzwonkowaty, obejmuje owoc. Korona ma lejkowaty kształt, zbudowana z 5-ciu łatek, żółtawa z fioletowym deseniem. Ma 5 pręcików, z czego 2 są krótsze. Pylniki mają fioletową barwę. Występuje jeden słupek.

Owoc to torebka z wieczkiem.

Nasiona mają nerkowaty kształt, są matowe i brązowe.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Lulek czarny jest używany do produkcji olejku lulkowego.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	●	▸			Kwitnie lulek czarny.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

roślina zielna jednoroczna
roślina zielna dwuletnia

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

synantropijne

Użytek

chwasty

Jadalność

Gatunek trujący

Pokrewne gatunki roślin

lulek biały (Hyoscyamus albus)