Spis treści:
Łuskowcowate
Łuskowcowate (Manidae) to jedyna rodzina z rzędu łuskowców, obejmująca 8 gatunków.
Całe ciało, poza brzuszną stroną, pokryte jest łuskami zachodzącymi na siebie jak dachówki. Pomiędzy łuskami i w części nie pokrytej nimi występują włosy. Zwierzęta te zwykle mają długi ogon, którego długość wynosi nawet 2/3 długości całego ciała, jest gruby u nasady. Brak wyraźnej granicy między tułowiem i ogonem. Ogon może być ruchliwy i chwytny. Mają bardzo długi, robakowaty język, przystosowany do łapania mrówek i termitów. Język może mieć długość 70 cm. Zwinięty jest w rulonik. Nie posiadają zębów. Mają silne pazury, którymi rozgrzebują gniazda owadów. Silnie umięśniony żołądek o zrogowaciałych ściankach rozdrabnia pokarm.
Występowanie i środowisko
Łuskowcowate zamieszkują tropikalne obszary Afryki i Azji.
Tryb życia i zachowanie
Żyją samotnie. Prowadzą naziemny lub nadrzewny tryb życia.
Morfologia i anatomia
Samce są znacznie większe od samic. Długość ciała z ogonem wynosi od 95 cm do 170 cm. Ciężar ciała wynosi od 1,2 do 35 kg.
Rozmnażanie
Samice rodzą jedno młode, pokryte miękkimi łuskami, które po dwóch dniach twardnieją. Młode są noszone na plecach, a w razie niebezpieczeństwa samica zwija się w kulę, chroniąc młode w środku.
Pożywienie
Zjadają mrówki i termity.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- łuskowiec białobrzuchy (Manis tricuspis)
- łuskowiec olbrzymi (Manis gigantea)
Inne gatunki
- łuskowiec ziemny (Mains temminckii)
- łuskowiec indyjski (Manis crassicaudata)
- łuskowiec filipiński (Manis culionensis)
- łuskowiec jawajski (Manis javanica)
- łuskowiec chiński (Manis pentadactyla)
- łuskowiec długoogonowy (Manis tetradactyla)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz — Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego — Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Praca zbiorowa — Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
© medianauka.pl, 2022-09-01, RODZ-106