Mangaba obrożna

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Mangaba rudoczelna, mangaba zwyczajna (Cercocebus torquatus) to ssak z rodziny małp wąskonosych. Głowa ma owalny kształt, mocno wydłużony pysk, mocno zaznaczone łuki brwiowe i duże torby policzkowe, gdzie częściowo małpa trawi pokarm. Zarówno tułów jak i kończyny są bardzo smukłe. Futro ma kolor szarobrunatny, na spodniej części ciała - szare. Włosy na głowie mają rudy kolor. Koniec ogona ma jaśniejszy kolor. Na twarzy wydatne bokobrody.

Występowanie i środowisko

Afryka zachodnia. Niższe partie lasów, tereny podmokłe i zalewowe.

Tryb życia i zachowanie

Jest aktywna w dzień. Żyje w stadach, które liczą około 30 osobników. Prowadzi nadrzewny tryb życia. Na ziemię schodzi często. Jest sprawna pośród drzew i na ziemi. Prowadzi koczowniczy tryb życia.

Pożywienie

Liście, nasiona, owoce, orzechy, owady, grzyby.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 24 tygodnia. Samica rodzi zwykle 1 młode. Młode nie mają rudej plamy na głowie i pozostają pod opieką matki przez rok. Samiec nie bierze udziału w wychowaniu dziecka. Dojrzałość płciową osiąga w wieku 2 lat. Samce zakładają nowe rodziny, samice pozostają w grupie rodzinnej.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

mangaba złotobrzucha (Cercocebus chrysogaster)

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003