Mangusta ruda

Mangusta ruda (Herpestes smithii) to gatunek ssaka z rodziny mangustowatych. Futro brązowe. Ogon długi, czarny na końcu. Końce kończyn również ciemne.

Występowanie i środowisko

Gatunek ten występuje w południowej części Azji w Indiach i na Sri Lance. Zasiedla zarośla, sawannę i lasy.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Herpestes s. smithii, Gray, 1837
Herpestes s. thysanurus, Wagner, 1839
Herpestes s. zaylanius, Thomas, 1921

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Urva smithii (Gray, 1837)

Pokrewne gatunki ssaków

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Prawda i mity o kotach — quiz

Liczba pytań: 12
Quiz dla każdego
Średni wynik:
9.93 / 82.75%
2024-02-18

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.49 / 64.97%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015