Mewa obrożna

Mewa obrożna (Xema sabini)

© Antony – stock.adobe.com

Mewa obrożna (Xema sabini) to gatunek mewy, jedyny przedstawiciel rodzaju Xema. występują dwie grupy wiekowe, różniące się wyglądem. Ma długie skrzydła, mocno wcięty ogon. W szacie letniej głowa ciemna z czarną obrożą, wierzch szary, ogon czarno-biały, reszta biała. Dziób ciemny z żółtym zakończeniem. Brak dymorfizmu płciowego.

Występowanie i środowisko PL

To ptak otwartych mórz i oceanów, występujący na Pacyfiku i Atlantyku, gniazdujący na Grenlandii i w północnych rejonach Azji. Do Polski zalatuje wyjątkowo.

Tryb życia i zachowanie

To ptak wędrowny.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 30-36 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 80-87 cm, a ciężar ciała 150 g.

Pożywienie

Poluje na ryby, mięczaki, zjada też owady.

Rozmnażanie

Gniazduje kolonijnie. wyprowadza jeden lęg w roku.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ptaków




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Mielczarek Paweł, Kuziemko Marek – Kompletna lista ptaków świata, Wydział Biologii : Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego 2019 http://listaptakow.eko.uj.edu.pl/
  • pod red. Przemysława Busse – Mały Słownik Zoologiczny - PTAKI t.I i II, ISBN 83-214-0043-4, Wiedza Powszechna 1990
  • Lars Svensson – Przewodnik Collinsa - Ptaki, ISBN 978-83-7763-261-1, Multico 2012
  • Michał Radziszewski, Mateusz Matysiak – Atlas Ptaków Polski - ilustrowana encyklopedia, ISBN 978-83-7705-659-2, Fenix

© medianauka.pl, 2021-05-31, GAT-2566




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.