Mięta pieprzowa

Mięta pieprzowa (Mentha ×piperita L.) to wieloletnia roślina aromatyczna z rodziny wargowych - krzyżówka mięty zielonej i mięty nadwodnej. To roślina przyprawowa i lecznicza.

Oto wybrane odmiany:

'Agnes' - odmiana silnie pachnąca.
'Mitcham' - odmiana o czerwonych łodygach, również intensywnie pachnąca.
'Variegata' - odmiana o plamkowanych na żółto liściach.

Występowanie i środowisko PL

To roślina ta występująca w uprawach na całym świecie. Nie występuje dziko w naturze. Lubi gleby żyzne.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-100 cm.

Łodyga jest wyprostowana, wzniesiona, rozgałęziona, o barwie purpurowej, czterokanciasta.

Liście są krótkoogonkowe, lancetowate, jajowatolancetowate, piłkowane, zwykle nagie, czasem od spodu na nerwach występują włoski. Blaszki o długości 2-8 cm.

Kwiaty drobne, zebrane w kłos o długości do 5 cm, są różowe lub fioletowe, z rurkowatym kielichem, korona ma do 5 mm długości.

Owoc to rozłupnia z czterema rozłupkami.

Kłącze jest krótkie, ale silnie ukorzenione.

Rozmnażanie

Można ją rozmnażać przez ukorzeniania pędów bocznych lub przez podział rozłogów.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Mieszaniec ten powstał prawdopodobnie w roku 1750 w Anglii.

Zbiory i zastosowanie

Mięta pieprzowa jest stosowana w przemyśle cukierniczym i spożywczym (olejek aromatyczny pozyskiwany z mięty).

Suszone liście są wykorzystywane w medycynie jako środek odkażający, znieczulający i bakteriobójczy. Mięta łagodzi bóle układu pokarmowego, poprawia apetyt. Olejek eteryczny bywa stosowany do udrażniania dróg oddechowych, na migreny i pobudzenie. Mięta pieprzowa jest też lekko moczopędna.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Użytek: zioła, rośliny ogrodowe, roślina lecznicza.
Strefy mrozoodporności: 3-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Status popularności rośliny: gatunek powszechnie znany, roślina bardzo popularna, znajduje się pośród 100 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	▸				Kwitnie mięta pieprzowa.

Uprawa

Czynności i właściwości	Opis
Właściwości gleby	Gleba wilgotna i żyzna. Nadaje się każda gleba ogrodnicza.
Trudność uprawy	Uprawa i pielęgnacja łatwa.
Zmianowanie	Co kilka lat zmieniamy miejsce uprawy.
Czas uprawy	Wieloletnia.
Nawożenie	Wysokie wymagania pod względem nawożenia.
Podlewanie	Regularne.
Stanowisko	Nasłonecznione, a także w półcieniu. Najlepiej wydzielić odrębne stanowisko lub pośród owocowych krzewów.
Rozstawa	30 cm na 30 cm.
Uprawa doniczkowa	Tak.
Rozmnażanie	Rozmnażanie przez podział, z sadzonek, rozłogi z węzłem. Wysiew nasion jest nieskuteczny.
Choroby i szkodniki	Rdza mięty.
Zbiór i przechowywanie	Zbiór liści odbywa się w chwili rozpoczęcia kwitnienia. Roślinę ścinamy 10 cm nad ziemią.
Dodatkowe informacje	Preferuje chłód. Roślina łatwo się rozplenia.

Zbiory i zastosowanie w zielarstwie

Zastosowanie	Opis
Zastosowanie ogólne	Roślina przyprawowa i lecznicza.
Zastosowanie terapeutyczne	migrena, ból głowy niestrawność ból mięśni przeziębienie, grypa kaszel
Sposób działania, właściwości lecznicze	Suszone liście są wykorzystywane w medycynie jako środek odkażający, znieczulający i bakteriobójczy. Mięta łagodzi bóle układu pokarmowego, poprawia apetyt. Olejek eteryczny bywa stosowany do udrażniania dróg oddechowych, na migreny i pobudzenie. Mięta pieprzowa jest też lekko moczopędna. Mięta łagodzi dolegliwości przewodu pokarmowego, w tym ułatwia trawienie tłuszczów, z uwagi na pobudzanie wydzielania żółci. Zmniejsza dolegliwości żołądkowe. Olejek sprawdza się w leczeniu zespołu jelita drażliwego.
Przyjmowana postać	tabletki i kapsułki herbata, napar maść
Przepisy zielarskie	Herbata - kilka świeżych liści lub łyżeczkę suszu zaparzamy przez 10 minut w 250 ml wrzątku. Po ostudzeniu i przecedzeniu można pić.
Dawkowanie	2-3 razy dziennie szklanka herbaty po posiłkach.
Przeciwwskazania	Nie wolno stosować olejków eterycznych na bazie mięty u dzieci poniżej 5. roku życia z uwagi na możliwość uniemożliwienia dziecku oddychania. Mięta nie może być również stosowana przy współistniejącym refluksie żołądkowym, przepuklinie, zgadze.
Surowiec	Liście.
Przyprawa	Mięta pieprzowa jest stosowana w przemyśle cukierniczym i spożywczym (olejek aromatyczny pozyskiwany z mięty).

Pokrewne gatunki roślin

Zioła
Zobacz atlas ziół, roślin leczniczych i przyprawowych.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Franz-Xaver Treml – Zioła z ogrodu i balkonu - 500 ziół przyprawowych i leczniczych, ISBN 978-83-7175-702-0, Delta
Wolfgang Kawollek – Wielka księga ogrodnika i działkowca, ISBN 978-83-245-1259-1, Publicat 2001
Rebecca L. Johnson, Steven Foster, Tieraona Low Dog, David Kiefer – Przewodnik po ziołach leczniczych, ISBN 978-83-274-8955-5, wydawnictwo Olesiejuk 2019
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005