Miko czarny

Miko czarny (Callimico goeldii) to rzadki, zagrożony wyginięciem ssak z rodziny płaksowatych o małej głowie, dużych, nagich uszach, z gęstym futrem o długim i jedwabistym włosiu. Wokół głowy włosy tworzą grzywę. Miko czarne są bardzo głośne oraz bardzo szybkie i ruchliwe. Są trudne do schwytania.

Występowanie i środowisko

Zachodnia część Ameryki Południowej.

Tryb życia i zachowanie

Żyje w grupach liczących 20-30 osobników. Żyje w tropikalnych lasach na równinach w koronach drzew do wysokości 5 m, ale żeruje na wysokości nawet 30 m. Czasem schodzi na ziemię łowić koniki polne. Jest aktywny w ciągu dnia. W nocy śpią przytulone do siebie i owinięte ogonami. W dzień czyszczą sobie nawzajem futro. Terytorium znaczą moczem oraz wydzieliną z gruczołów umiejscowionych w okolicy mostka.

Pożywienie

Zjada owoce, liście, nasiona, owady, soki drzew.

Rozmnażanie

W grupie rozmnaża się tylko para rodziców. Ciąża trwa 154 dni. Samica rodzi zwykle 1 młode, które nosi przez 23 dni. Potem młodym opiekuje się ojciec. Samice są dojrzałe płciowo po 8,5 miesiącach, samce po 16,5 miesiącach.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?