Milu chiński
Milu (Elaphurus davidianus) to piękny gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Cechą charakterystyczną milu jest bardzo długi ogon, wydłużona głowa, niewielkie uszy, cienkie kończyny, szerokie kopyta. Sierść latem ma ubarwienie rudo-szare, zimą szare i jest bardziej puszysta. Ma silnie rozgałęzione poroże, które jest zrzucane od października do końca grudnia. Wzrost nowego poroża trwa pół roku.
Występowanie i środowisko
Pierwotnie nizinne i bagienne tereny środkowych i północnych Chin, obecnie w stanie dzikim nie występuje.
Tryb życia i zachowanie
Samce walczą o przewodnictwo nad haremem. W walce używają poroża, kopyt i zębów. Dobrze pływa. Lubi być zanurzony po grzbiet w wodzie.
Pożywienie
Trawy, rośliny wodne.
Rozmnażanie
Ruja rozpoczyna się w czerwcu i kończy w sierpniu. Ciąża trwa 250-270 dni, po której samica rodzi jedno lub dwa cętkowane młode. Samica karmi młode przez 10-11 miesięcy. Dojrzałość płciową milu osiągają w 14 miesiącu życia.
Ochrona i zagrożenia EW
Gatunek ten jest wymarły w stanie dzikim. Gatunek ten już w stanie dzikim nie występuje.
Ciekawostki
W 1865 roku francuski podróżnik i misjonarz Armand David odkrył ostatnie stado milu w cesarskim parku łowieckim pod Pekinem. W 1874 otrzymał 11 zwierząt, które trafiły do Anglii do posiadłości Waburn Abbey. W 1894 roku na skutek wojen i klęsk żywiołowych wszystkie osobniki w Chinach wyginęły. Obecnie można milu spotkać jedynie w zwierzyńcach i ogrodach zoologicznych. Wszystkie okazy pochodzą ze stada angielskiego.
Pokrewne gatunki ssaków
- łoś euroazjatycki (Alces alces)
- sarna europejska (Capreolus capreolus)
- renifer tundrowy (Rangifer tarandus)
- daniel zwyczajny (Dama dama)
- jeleń szlachetny (Cervus elaphus)
- pudu południowy (Pudu puda)
- jeleń wschodni (Cervus nippon)
- jelonek czubaty (Elaphodus cephalophus)
- aksis czytal (Axis axis)
- mulak czarnoogonowy (Odocoileus hemionus)
- mulak białoogonowy (Odocoileus virginianus)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2012-12-16, GAT-176