Minóg strumieniowy

Minóg strumieniowy (Lampetra planeri) to jeden z naszych krajowych gatunków minogów. Ma robakowaty kształt, dwie płetwy grzbietowe, 7 par otworów skrzelowych umieszczonych po bokach ciała. Brak łusek. Skóra wydziela śluz. Grzbiet u osobników dorosłych jest ciemny, spód jasny. Larwy są zielonkawobrązowe z jaśniejszym spodem.

Występowanie i środowisko PL

To rzadko spotykany gatunek. Występuje w rzekach zlewiska Bałtyku i Morza Północnego. Preferuje rzeki o szybkim nurcie. Wymaga czystej wody.

Środowisko

ryba słodkowodna

Tryb życia i zachowanie

Większość czasu spędza zagrzebany w dnie. Osobnik dorosły nie dożywa roku. Nie migruje jak minóg rzeczny, czy morski.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 1-18 cm, a ciężar ciała około 10 g. Przewód pokarmowy zanika u osobników dorosłych.

Pożywienie

Larwy odżywiają się glonami i szczątkami organicznymi. Osobniki dorosłe nie pobierają pokarmu.

Rozmnażanie

Tarło odbywa się z końcem kwietnia. Samice składają ikrę do gniazd - dołków wykopanych w dnie przez samce.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Minóg strumieniowy w Polsce znajduje się pod ścisła ochroną.