Miodwa łąkowa
© PIXATERRA – stock.adobe.com
Miodwa łąkowa, miodecznik łąkowy (Mellinus arvensis) to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Ma smukłą budowę ciała. Na pierścieniach od drugiego do piątego znajdują się żółte przepaski, na czwartym pierścieniu znajduje się przerwa. Ciało połyskuje w słońcu.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek występuje na otwartych obszarach o piaszczystym lub gliniastym podłożu, czasem przy drogach. W Polsce występuje dość pospolicie.
Tryb życia i zachowanie
Okres lotu od lipca do października. Muchówki paraliżuje żądłem.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 11-14 mm w przypadku samic i 7-11 mm w przypadku samców.
Pożywienie
Poluje na muchówki. Cześć z nich wciąga do norki na karmę dla larw, a część "wyciska" i spija krople płynu.
Rozmnażanie
Buduje gniazda w stromych skarpach. Pod otworem widać często kopiec piasku. Gniazda mają głębokość do 30 cm.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | Okres lotu miodwy łąkowej. |
Pokrewne gatunki owadów
- taszczyn pszczeli (Philanthus triangulum)
- niestylak wąsal (Argogorytes mystaceus)
- osmyk okazały, osmyk piaskowiec (Cerceris arenaria)
- osmyk pszczolinkowiec (Cerceris rybyensis)
- wardzanka żądlica (Bembix rostrata)
© medianauka.pl, 2019-04-04, GAT-1519