Mors arktyczny

Mors, mors pospolity (Odobenus rosmarus) jest jedynym przedstawicielem rodziny morsów. Ma bardzo ciężkie i niezgrabne ciało. Kończyny są przekształcone w płetwy. Przednie kończyny są większe i to one głównie służą do pływania. Morsy mają bardzo grubą skórę (3,5 cm) w kolorze szarobrunatnym, pod którą znajduje się bardzo gruba warstwa tłuszczu. Górne kły są przekształcone w potężne ciosy, które przypominają kość słoniową. Długość ciosu u samca może osiągnąć 85 cm i może ważyć nawet 5 kg. Na górnej wardze liczne włosy, tworzące wąsy i jednocześnie narząd dotyku. Młode mają rudawe futro, dorosłe osobniki rzadkie włosy, osobniki stare nie mają włosów na ciele.

Występowanie i środowisko

Wybrzeża mórz arktycznych. Występuje do 60° szerokości geograficznej na południu oraz do 81° szerokości geograficznej na północy. Północny zasięg występowania pokrywa się z granicą pół lodowych. Zajmuje płytkie obszary przybrzeżnych wód morskich.

Tryb życia i zachowanie

Bardzo dobrze pływa, ale nie potrafi długo i głęboko nurkować. Pod wodą wytrzymuje do 10 minut. Nurkuje na głębokość do 30 m. Na lądzie porusza się niezgrabnie. Często na niego wychodzi. Morsy można spotkać w głębi lądu nawet na odległości 20 km od morza. Żyje w grupach rodzinnych, które łączą się w stada. Samce gromadzą wokół siebie wiele samic, tworząc harem. Nigdy nie wypływa na głębokie, otwarte morze. To spokojne i łagodne zwierzę.

Pożywienie

Fauna denna, głównie małże. Czasem poluje na foki i walenie.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 11-12 miesięcy, po której samica rodzi wiosną 1 młode (raz na trzy lata), które jest od razu zdolne do pływania. Samica wozi młode na grzbiecie w wodzie. Młode ma 1 m długości. Samica karmi młode przez dwa lata. Gdy młode straci matkę, jest adoptowane przez inną samicę. Dojrzałość płciową młode samce morsów uzyskują w 5, samice w 3 roku życia.

Ochrona i zagrożenia VU

Gatunek ten jest narażony na wymarcie. Ma status VU w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Mors może płynąć z prędkością 24 km/h.

Wyróżniamy następujące podgatunki:
O. r. rosmarus (Linnaeus, 1758)
O. r. divergens (Illiger, 1811)
O. r. laptevi (Chapskii, 1940)

Pokrewne gatunki ssaków

Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Prawda i mity o kotach — quiz

Liczba pytań: 12
Quiz dla każdego
Średni wynik:
9.93 / 82.75%
2024-02-18

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.49 / 64.97%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975