Mroczek pozłocisty

Mroczek pozłocisty (Eptesicus nilssonii) to nietoperz z rodziny mroczkowatych. Najbardziej charakterystyczne są złotawe zakończenia włosów na grzbiecie. Futro jest ciemnobrązowe. Skóra ciemna. Spód jaśniejszy. Uszy są zaokrąglone.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek występuje w Europie i Azji. Obecny nawet za kołem podbiegunowym. Występuje na terenach leśnych i w górach.

Tryb życia i zachowanie

Mroczek pozłocisty zimuje w jaskiniach, schronach, a także w piwnicach. Letnie kryjówki znajduje w zabudowaniach ludzkich. Gatunek żeruje nad wodami, latarniami, polanami, na skrajach lasów. Na żer wylatuje 40 minut po zachodzie słońca. Na dalekiej północy, gdzie noc bywa krótka, żeruje także za dnia.

Morfologia i anatomia

Rozpiętość skrzydeł wynosi 24-28 cm, długość ciała 4,5-6,5 cm, a ciężar 6-17 g.

Pożywienie

Mroczek ten poluje głównie na muchówki, ćmy i chrząszcze. Zdobycz chwyta w locie.

Rozmnażanie

Gody odbywają się z początkiem zimy lub późną jesienią. Młode rodzą się w czerwcu i lipcu. Po 2-3 tygodniach potrafią już latać.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek w Polsce znajduje się pod ochroną prawną.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Eptesicus n. nilssonii, (Keyserling & Blasius, 1839)
Eptesicus n. parvus, Kishida, 1932

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
●	●	●								●	●	Okres zimowego snu mroczka pozłocistego.
			●	●	●	●	●	●	●			Okres aktywności mroczka pozłocistego.
					●	●						Rodzą się młode mroczki pozłociste.

Pokrewne gatunki ssaków

mroczek późny (Eptesicus serotinus)

Ciekawostki

Czy nietoperze wampiry wypijają krew?

Ciekawostki

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009