Mulak białoogonowy

Mulak białoogonowy, jeleń wirginijski, jeleń wirgiński (Odocoileus virginianus) to gatunek ssaka z rodziny jeleniowatych. Latem sierść jest ruda, zimą szarawa. Cechą charakterystyczną jest biały spód ogona. Samiec ma okazałe poroże, które może mieć nawet 28 rozgałęzień i jest skierowane ku przodowi. Może osiągać nawet 80 cm długości. Wyróżniamy 38 podgatunków.

Występowanie i środowisko

Ssak ten ma szeroki zasięg występowania w obu amerykach od Kanady po Boliwię. Zasiedla różnorodne środowiska.

Tryb życia i zachowanie

Tworzy małe stada, w zimie nieco większe. Długość życia wynosi 15-20 lat.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 85-240 cm, ogona 10-35 cm, wysokość w kłębie wynosi 55-110 cm, a ciężar ciała 22-205 kg. Samiec jest znacznie większy od samicy.

Rozmnażanie

Po ciąży trwającej 196-210 dni samica rodzi 1-4 młodych, najczęściej dwa.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

To zwierzę łowne.

Pokrewne gatunki ssaków

mulak czarnoogonowy (Odocoileus hemionus)

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Jiří Gaisler, Jan Zejda – Ssaki świata, ISBN 83-7079-773-3, MUZA SA 1995