Narwal jednozębny
© Andreas Meyer – stock.adobe.com
Narwal (Monodon monoceros) to waleń z rodziny narwalowatych. Samce są trochę większe od samic. Na grzbietowej części ciała ciemne plamy, spód ciała biały. Ogólnie ubarwienie jest zmienne. Narwal ma tylko dwa zęby. U samców lewy ząb stale rośnie, przekształcając się w szpiczasty, spiralny cios, osiągając długość 2,8 m. Czasem rozwijają się dwa ciosy, zdarza się, że taki cios występuje też u samicy. Do tej pory nie wiemy, jakie znaczenie ma cios.
Występowanie i środowisko
Przybrzeżne wody mórz Arktyki pomiędzy 60° a 80° szerokości geograficznej. Najczęściej można spotkać narwala u wybrzeży Grenlandii. Lubi otwarte morze.
Tryb życia i zachowanie
Narwale żyją w małych grupach. Zimą narwale wędrują nieco na południe, zostawiając za sobą zwarte pola lodowe. Zwierzę to często wyskakuje z wody nad jej powierzchnię.
Pożywienie
Fauna denna, szczególnie ryby, ale także głowonogi i skorupiaki.
Rozmnażanie
Nie ma określonej pory godowej. Ciąża trwa 14 miesięcy. Samica rodzi zwykle jedno młode o długości około 1,5 m. Laktacja trwa 6 miesięcy. Młodym opiekuje się samica.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Gatunek ten ma w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych status bliskiego zagrożenia wymarciem.
Ciekawostki
Od średniowiecza odławiano narwale dla ciosów, które przypominały ludziom rogi mitycznego jednorożca. Były bardzo cenione. Sporządzano z niego np. berła.
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
© medianauka.pl, 2012-12-27, GAT-199