Nibylis andyjski
© Henner Damke – stock.adobe.com
Nibylis andyjski (Lycalopex culpaeus) to gatunek ssaka drapieżnego z rodziny psowatych. Przypomina nieco lisa. Sierść szarawa, pomarańczowa, grzbiet ciemniejszy, spód białawy.
Występowanie i środowisko
Ssak ten żyje w Andach w Ameryce Południowej od południa Kolumbii po Patagonię.
Tryb życia i zachowanie
Jest aktywny w nocy.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 70 cm, ogona 35 cm.
Pożywienie
Poluje głównie na gryzonie, króliki, ptaki, jaszczurki, żaby i kraby. Zjada też owoce. Nie gardzi resztkami upolowanej zwierzyny przez inne drapieżniki. Wchodzi w szkody hodowcom owiec, koni, bydła.
Rozmnażanie
Samce walczą o samice. Ciąża trwa 60 dni. Samica rodzi 3-5 młodych.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Dawne nazwy tego ssaka to lisoszakal, lis andyjski, kolpeo.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Lycalopex c. andinus, (Thomas, 1912)
- Lycalopex c. culpaeus, (Molina, 1782)
- Lycalopex c. lycoides, (Philippi, 1896)
- Lycalopex c. magellanicus, (Gray, 1837)
- Lycalopex c. reissii, (Hilzheimer, 1906)
- Lycalopex c. smithersi, (Thomas, 1914)
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Pseudalopex culpaeus (Molina, 1782)
- Dusicyon culpaeus (Molina, 1782)
Pokrewne gatunki ssaków
- nibylis pampasowy (Lycalopex gymnocercus)
- nibylis argentyński (Lycalopex griseus)
- nibylis siwy (Lycalopex vetulus)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Tadeusz Kaleta – Dzikie psy i hieny, ISBN 83-214-1096-0, Wiedza Powszechna 1998
© medianauka.pl, 2022-08-02, GAT-624460