Nibylis pampasowy

Nibylis pampasowy (Lycalopex gymnocercus)

© luchqueiroz – stock.adobe.com

Nibylis pampasowy (Lycalopex gymnocercus) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych. Dawna nazwa tego gatunku to lisoszakal. Sierść szarawa, ciemniejsza z wierzchu, biaława od spodu.

Występowanie i środowisko

Ssak ten żyje na terenach otwartych południowej części Ameryki Południowej.

Tryb życia i zachowanie

To zwierzę o nocnej aktywności.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 70 cm, ogon mierzy dodatkowo 35 cm, a ciężar ciała 4-8 kg. Samiec jest zwykle nieco większy od samicy.

Pożywienie

Poluje na gryzonie, króliki, płazy i gady, ptaki i ryby oraz kraby. Zjada też owoce. Lubi trzcinę cukrową. Korzysta z upolowanych resztek po innych drapieżnikach.

Rozmnażanie

W miocie od 3 do 5 młodych.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

Jest istotnym tępicielem gryzoni.

Zaskoczony nibylis nieruchomieje. W takim stanie nie reaguje nawet na dotyk!

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Pokrewne gatunki ssaków


Ile śpią ssaki?
Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?
Najmniejszy ssak
Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?
Największy ssak
Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?
Jak dużo jedzą zwierzęta?
Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Prawda i mity o kotach — quiz

Liczba pytań: 12
Quiz dla każdego
Średni wynik:
9.9 / 82.5%
2024-02-18

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.49 / 64.97%
2024-01-20



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
  • Tadeusz Kaleta – Dzikie psy i hieny, ISBN 83-214-1096-0, Wiedza Powszechna 1998
  • pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975

© medianauka.pl, 2022-09-10, GAT-624463




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.