Nocek Natterera

Nocek Natterera (Myotis nattereri) to gatunek nietoperza z rodziny mroczkowatych. Uszy dość duże, pysk wąski. Błona ogonowa jest zgrubiała i owłosiona na brzegach. Ubarwienie z wierzchu jasnobrązowe, od spodu szare. Pysk cielisty.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek ten występuje w Europie (w tym w Polsce na terenie całego kraju), północnej części Afryki i zachodniej części Azji. Rzadko obserwowany. Preferuje tereny leśne i zadrzewienia oraz skraje wodnych zbiorników.

Tryb życia i zachowanie

Wciska się w ciasne szpary. Latem szuka schronienia w dziuplach i szczelinach budynków, miejskiej kanalizacji. Zimę spędza w jaskiniach i piwnicach. Lot powolny po liniach prostych, ze zwrotami. Potrafi zawisać w powietrzu. Owady zgarnia z powierzchni rośliny za pomocą błony ogonowej, chwyta je także w locie. Pojawia się po zmierzchu. Zmienia kryjówki. Długość życia wynosi ponad 21 lat. Prowadzi osiadły tryb życia, czasem odbywa niedalekie wędrówki. Możliwość obserwacji (trudnej w przypadku tego gatunku) od kwietnia do października.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 4-5 cm, ogona 3,2-4,5 cm, rozpiętość skrzydeł wynosi 22-26 cm, a ciężar ciała 5-13 g.

Pożywienie

Poluje na pająki, kosarze i muchówki, rzadziej na chrząszcze i motyle, wije, chruściki.

Rozmnażanie

Nocek Natterera rozmnaża się w koloniach po 20-50 osobników, rzadziej ponad 100-200. Młode rodzą się w okresie od czerwca do lipca. Młode stają się samodzielne po 4 tygodniach.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Podgatunki

Wyróżniamy następujące podgatunki:

Myotis n. nattereri, (Kuhl, 1817)
Myotis n. tschuliensis, Kuzyakin, 1935

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Myotis escalerae Cabrera, 1904

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
			●	●	●	●	●	●	●			Możliwość obserwacji nocka Natterera (podczas zimowania nie zaleca się obserwacji).
					●	●						Rodzą się młode u nocka Natterera.

Pokrewne gatunki ssaków

Czy nietoperze wampiry wypijają krew?

Nierzadko można usłyszeć o nietoperzach wampirach. Skąd ta nazwa i czy faktycznie zwierzęta te wysysają krew ze swoich ofiar?

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Echolokacja jest to zdolność do określania położenia obiektów w przestrzeni na podstawie echa akustycznego. Czy tylko nietoperze widzą w ciemności w ten sposób?

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Powiązane quizy

Ssaki Polski — quiz

Liczba pytań: 30
Quiz szkolny
Średni wynik:
19.49 / 64.97%
2024-01-20

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
Dietmar Nill, Christian Dietz, Otto von Helversen – Nietoperze Europy i Afryki północno-zachodniej, 9788370736736, Multico 2009
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015