Nosal węgierski
© creativenature.nl – stock.adobe.com
Nosal węgierski (Acrida ungarica) to gatunek szarańczaka. Ubarwienie ciała od zielonego do brązowego, często z kontrastowym, jasnym rysunkiem. Ma charakterystyczną budowę ciała. Głowa wraz z oczami jest wydłużona i wygięta ku górze. Odnóża tylne i skrzydła są mocno wydłużone. Czułki niezbyt długie, spłaszczone i ścięte na końcu.
Występowanie i środowisko
Gatunek występuje w południowej części Europy, najdalej sięgając na północ do Austrii i Węgier. Preferuje suche środowisko, stepy, ugory. W Polsce nie występuje.
Tryb życia i zachowanie
Imago występuje od lipca do października. Jest płochliwy.
Morfologia i anatomia
Długość ciała samca wynosi 3-4 cm, a samicy 4,5-6 cm.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ● | Okres występowania imago nosala węgierskiego. |
Pokrewne gatunki owadów
- szarańcza wędrowna (Locusta migratoria)
- konik pospolity (Chorthippus biguttulus)
- szarańcza pustynna (Schistocerca gregaria)
- konik brunatny (Chorthippus brunneus)
- złotawek nieparek (Chrysochraon dispar)
- Aiolopus strepens
- Chorthippus montanus
- Oedaleus decorus
- konik wąsacz (Chorthippus parallelus)
- mirka alpejska (Miramella alpina)
- naboczeń (Mecostethus parapleurus)
© medianauka.pl, 2019-04-07, GAT-15050