Ocelot wielki
© Leca Isabelle – stock.adobe.com
Ocelot (Leopardus pardalis) to ssak z rodziny kotów. Ma gęste i krótkie futro o ciekawym ubarwieniu, najczęściej szaro-żółte w cętki i łatki czarno-brązowe. Futro jest cenione w kuśnierstwie. Ogon długi, obrączkowany na czarno.
Występowanie i środowisko
Ameryka od południa Stanów Zjednoczonych po Paragwaj.
Tryb życia i zachowanie
Aktywny w nocy. Świetnie się wspina na drzewa. Poluje na ziemi i na drzewach. Żyje samotnie lub w parach. Bardzo dobrze pływa. Prawdopodobnie żyje w parach.
Morfologia i anatomia
Ocelot dorasta do 80-97 cm długości ciała. Ciężar tego kota wynosi maksymalnie 16 kg.
Pożywienie
Króliki, drobne gryzonie, ptaki, gady, małpy.
Rozmnażanie
Ciąża trwa do 90 dni, po której samica rodzi zwykle 2 młode, ślepe kocięta.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ocelot czyni szkody w hodowlach zwierząt hodowlanych. Jest więc tępiony przez lokalną ludność.
Sam był ofiarą polowań ze względu na cenne futro. W wielu miejscach koty te zostały zdziesiątkowane.
Ciekawostki
To trzeci co do wielkości amerykański kot (po jaguarze i pumie).
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Felis pardalis
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2013-01-05, GAT-280