Ocelot wielki

Ocelot wielki (Leopardus pardalis)

© Leca Isabelle – stock.adobe.com

Podgląd
Zobacz dodatkowe zdjęcia (1).

Ocelot (Leopardus pardalis) to ssak z rodziny kotów. Ma gęste i krótkie futro o ciekawym ubarwieniu, najczęściej szaro-żółte w cętki i łatki czarno-brązowe. Futro jest cenione w kuśnierstwie. Ogon długi, obrączkowany na czarno.

Występowanie i środowisko

Ameryka od południa Stanów Zjednoczonych po Paragwaj.

Tryb życia i zachowanie

Aktywny w nocy. Świetnie się wspina na drzewa. Poluje na ziemi i na drzewach. Żyje samotnie lub w parach. Bardzo dobrze pływa. Prawdopodobnie żyje w parach.

Morfologia i anatomia

Ocelot dorasta do 80-97 cm długości ciała. Ciężar tego kota wynosi maksymalnie 16 kg.

Pożywienie

Króliki, drobne gryzonie, ptaki, gady, małpy.

Rozmnażanie

Ciąża trwa do 90 dni, po której samica rodzi zwykle 2 młode, ślepe kocięta.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Ocelot czyni szkody w hodowlach zwierząt hodowlanych. Jest więc tępiony przez lokalną ludność.

Sam był ofiarą polowań ze względu na cenne futro. W wielu miejscach koty te zostały zdziesiątkowane.

Ciekawostki

To trzeci co do wielkości amerykański kot (po jaguarze i pumie).

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Pokrewne gatunki ssaków


Ciekawostki
Najmniejszy ssakNajmniejszy ssak
Ciekawostki
Największy ssakNajwiększy ssak


© medianauka.pl, 2013-01-05, GAT-280
Data aktualizacji artykułu: 2024-11-29




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2025 r.