Omieg zachodni

Omieg zachodni (Doronicum pardalianches) to gatunek byliny z rodziny astrowatych, doskonała roślina okrywowa, rosnąca pod drzewami.

Występowanie i środowisko PL

Rzadko w Polsce uprawiany gatunek, dziczejący (Śląsk, Pomorze). W naturze występuje w zachodniej części Europy. Rośnie w lasach.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od maja do czerwca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50-100 cm.

Łodyga jest w górnej części rozgałęziona.

Liście są owłosione, odziomkowe długoogonkowe, okrągławosercowate, u nasady z zatoką. Liści e w dolnej części łodygi jajowate, zaostrzone, ogonek obejmuje łodygę. Liście w górnej części łodygi siedzące, jajowatolancetowate.

Kwiaty są żółte, zebrane w koszyczki po 2-6, czasem 1 lub więcej niż 6. Średnica koszyczka wynosi 4-8 cm.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: nasłonecznione, półcień.
Środowsko: leśne.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Strefy mrozoodporności: 5+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: geofit.
Kategoria przybysza: kenofit, roślina uprawiana.
Częstośc występowania gatunku: bardzo rzadki (1-10 stanowisk).
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●							Kwitnie omieg zachodni.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011