Orangutan sumatrzański
![Orangutan sumatrzański (Pongo abelii)](biologia/grafika/ssaki/orangutan-sumatrzanski.jpg)
© donyanedomam – stock.adobe.com
Orangutan sumatrzański (Pongo abelii) to ssak z rodziny człowiekowatych, do niedawna uznawany za podgatunek orangutana. Futro rude, brązowawe. Twarz naga. U samców wyraźne talerze policzkowe. Ramiona są bardzo długie (rozpiętość ramion wynosi ponad 2 m). Od orangutanów z Borneo odróżnia go bardziej pociągła twarz i dłuższe, jaśniejsze futro. Jest też nieco mniejszy od swojego kuzyna.
Występowanie i środowisko
Gatunek ten występuje wyłącznie na Sumatrze w lasach na nizinach.
Tryb życia i zachowanie
Orangutany tworzą więzi społeczne. Poruszają się brachiacją. To ciche i spokojne zwierzę.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 140 cm w pozycji wyprostowanej, a ciężar ciała 60-90 kg w przypadku samca i 40-50 kg w przypadku samicy.
Pożywienie
Zjada owoce, młode pędy i kora drzew, owady, jaja ptaków, małe kręgowce.
Rozmnażanie
Samica jest dojrzała płciowo dopiero w wieku 10 lat. Może wydawać potomstwo do 30 roku życia. Co 3-6 lat samica po ciąży trwającej 8-9 miesięcy rodzi jedno młode. Opiekuje się nim przez 3 lata. Młody orangutan staje się samodzielny po 7-10 latach życia.
Ochrona i zagrożenia CR
Gatunek ten jest krytycznie zagrożony wymarciem. Ma status CR w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Od 1900 roku liczebność orangutanów spadła o ponad 90%. Największym zagrożeniem jest dla nich wycinka lasów.
![Pytania](grafika/pytania-1.jpg)
Pytania
Malajska nazwa "orang utan" oznacza "leśnego człowieka".Orangutany to jedyne duże małpy człekokształtne prowadzące nadrzewny tryb życia.
To najwolniej rozmnażający się ssak.
Pokrewne gatunki ssaków
![Ile śpią ssaki?](biologia/grafika/inne/ile-spia-ssaki-fb.jpg)
![Największy ssak](biologia/grafika/inne/najwiekszy-ssak-AIP.jpg)
![Jak dużo jedzą zwierzęta?](biologia/grafika/inne/ile-jedza-zwierzeta-AIP.jpg)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
© medianauka.pl, 2019-08-07, GAT-3848