Orka oceaniczna

Orka, miecznik (Orcinus orca) to ssak z rodziny delfinowatych o charakterystycznym czarno-białym ubarwieniu. Spód biały, białe plamy w okolicach oka i boku ciała. Reszta ciała czarna. Ma duże, zaokrąglone płetwy piersiowe, trójkątną, zakrzywioną ku tyłowi płetwę grzbietową. U samców płetwa grzbietowa może mieć długość do 1,8 m.

Występowanie i środowisko

Wszystkie oceany. Najliczniejsza w morzach arktycznych i antarktycznych.

Tryb życia i zachowanie

Jest drapieżna. Potrafi zaatakować stojącego na brzegu kry lodowej człowieka. Jest zwierzęciem stadnym. Stado może liczyć 3-50 osobników. Orki polują całym stadem w zorganizowany sposób. Orki pływają zwykle tuż przy powierzchni wody, ich płetwy grzbietowe wystają z wody. Rozwija prędkość do 40 km/h. Większość czasu spędza pod wodą.

Pożywienie

Foki, pingwiny, małe walenie, młode morsy, wieloryby, ryby i głowonogi.

Rozmnażanie

Ciąża trwa 12 miesięcy. Samica rodzi zwykle 1 młode o długości do 2 m.

Ochrona i zagrożenia DD

W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych ze względu na brak danych nie określono statusu zagrożenia wymarciem dla tego gatunku.

Ciekawostki

Orka to najbardziej drapieżny waleń.

Orka jest bardzo żarłoczna. W żołądku jednej orki znaleziono 24 foki.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Orcinus glacialis (Berzin & Vladimirov, 1983)
Orcinus nanus Mikhalev et al., 1981

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Czy tylko nietoperze używają echolokacji?

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015