Orzacha, orzech ziemny
© volk1945 – stock.adobe.com
Orzacha, orzech ziemny, orzacha podziemna (Arachis hypogaea) to jednoroczna roślina uprawna z rodziny bobowatych. Popularna nazwa to fistaszki.
Występowanie i środowisko PL
W Polsce roślina ta bywa rzadko uprawiana i zawlekana. Orzacha pochodzi z Paragwaju, Brazylii, Boliwii i Argentyny. Uprawy orzeszków ziemnych znajdują się w Afryce, Azji, obu Amerykach w strefie tropików. Rośnie na glebach przepuszczalnych, żyznych, suchych.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50-70 cm.
Pęd jest pokładający się, kanciasty.
Liście są złożone z dwóch par listków. Listki są eliptyczne
Kwiaty są żółte.
Owoc to zdrewniały strąk, który zawiera w sobie od 1 do 4 orzeszków ziemnych.
Nasiona to orzeszki ziemne.
Rozmnażanie
Przez wysiew nasion.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Orzeszki ziemne to jedne z najsilniejszych alergenów, których nawet niewielka ilość może doprowadzić do wstrząsu anafilaktycznego.
Fistaszki na które działała przez pewien czas pleśń są toksyczne.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Użytek: rośliny uprawne, rośliny uprawne przemysłowe.
- Strefy mrozoodporności: 9-12. Uprawa w Polsce na zewnątrz z pewnością się nie powiedzie.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
- Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.
- Jadalność: Gatunek jadalny.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Kwitnie orzech ziemny. |
Pokrewne gatunki roślin
- bób (Vicia faba)
- szarańczyn strąkowy, karob (Ceratonia siliqua)
- robinia akacjowa, grochodrzew (Robinia pseudacacia)
- albicja jedwabista, albicja biało-różowa (Albizia julibrissin)
- groszek pachnący (Lathyrus odoratus)
- nostrzyk biały (Melilotus alba)
- mimoza wstydliwa, czułek wstydliwy (Mimosa pudica)
- groch zwyczajny, groch siewny (Pisum sativum)
- karagana syberyjska (Caragana arborescens)
- koniczyna biała, koniczyna rozesłana (Trifolium repens)
- koniczyna łąkowa, koniczyna czerwona (Trifolium pratense)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Agnieszka Gawłowska – 500 owoców i warzyw, 978-83-7845-874-6, SBM 2015
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
© medianauka.pl, 2019-09-11, GAT-5476
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-12