Ośmiał mniejszy

Ośmiał mniejszy (Cerinthe minor) to roślina dwuletnia (czasem jednoroczna lub wieloletnia) z rodziny szorstkolistnych.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na suchych murawach, polach, terenach ruderalnych. To u nas gatunek obcego pochodzenia.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od maja do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-60 cm.

Łodyga jest podnosząca się lub wzniesiona, dość często rozgałęziona.

Liście są dolne układają się w rozetkę, podługowatolancetowate, o długości do 15 cm. Ulistnienie łodygi skrętoległe. Liście na łodydze mają długość do 6,5 cm długości. Obejmują łodygę. Nie są owłosione. Mają brodawki z węglanem wapna wewnątrz.

Kwiaty są żółte, czasem z purpurowymi plamkami. Łatki korony zaostrzone. Korona rurkowata.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna, roślina zielna dwuletnia, bylina.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: łąkowe, synantropijne.
Użytek: chwasty.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
Kategoria przybysza: archeofit, efemerofit.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=36.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●	●						Kwitnie ośmiał mniejszy.

Pokrewne gatunki roślin

ośmiał większy (Cerinthe major)

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Barbara Sudnik-Wójcikowska – Rośliny synantropijne, ISBN 978-83-7073-514-2, Multico Oficyna Wydawnicza 2011