Otocjon wielkouchy

Otocjon (Otocyon megalotis) to ssak drapieżny z rodziny psowatych, podobny nieco do lisa. Ma wysokie kończyny i duże uszy. Ubarwienie żółtawe, żółtobrązowe z czarnymi obszarami na pysku, końcach nóg, ogona i uszu.

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje pustynne obszary wschodniej i południowej części kontynentu afrykańskiego. Nierzadko widywany w pobliżu ludzkich osiedli.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi na ogół nocny tryb życia. Można go też obserwować za dnia. Często ukrywa się w zaroślach, norach. Wędruje w poszukiwaniu pokarmu sam, w parach lub grupach do 6 osobników.

Morfologia i anatomia

Osiąga 46-58 cm długości ciała nie licząc ogona (24-34 cm). Waży do 4,5 kg. Otocjon ma bardzo małe i słabe zęby, choć ma ich aż 46-50 (najwięcej w całej rodzinie psowatych).

Pożywienie

To owadożerca. Poluje głównie na termity. Dietę uzupełnia owocami, orzeszkami ziemnymi, czasem drobnymi gryzoniami i padliną.

Rozmnażanie

Do rozrodu przystępuje w ciągu całego roku. Ciąża trwa 60-70 dni.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Ciekawostki

To jedyny gatunek psowatych, który odżywia się owadami.

Pokrewne gatunki ssaków

Ciekawostki

Ile śpią ssaki?

Ciekawostki

Najmniejszy ssak

Ciekawostki

Największy ssak

Ciekawostki

Jak dużo jedzą zwierzęta?

QUIZ

Prawda i mity o kotach — quiz

QUIZ

Ssaki Polski — quiz

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015