Owies zwyczajny
© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Owies zwyczajny (Avena sativa L.) to gatunek trawy zaliczanej do zbóż, powszechnie uprawianych w krajach strefy umiarkowanej, głównie w Europie, stosowany także w ziołolecznictwie.
Występowanie i środowisko PL
Rośnie na niezbyt wilgotnych glebach. Nie jest wymagający.
Tryb życia i zachowanie
Jest to roślina jednoroczna.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 130 cm.
Źdźbło jest puste w środku.
Kłos o długości do 2 cm. Plewki do 2 cm. Wiecha rozpierzchła.
Rozmnażanie
To trawa samopylna.
Ochrona i zagrożenia
Nie jest to roślina zagrożona wymarciem.
Ciekawostki
Owies zwyczajny pochodzi najprawdopodobniej od owsa głuchego (A. fatua) ze wschodnich terenów Azji i Europy. Udomowienie nastąpiło nie wcześniej niż 6 tysięcy lat temu.
W Polsce wytwarza się 1,3 mln ton owsa rocznie.
Zbiory i zastosowanie
Ziarno to wartościowa pasza dla zwierząt (80% plonów). Owies znajduje też zastosowanie w przemyśle spożywczym do produkcji płatków owsianych i kaszy (ziarna).
Wykorzystuje się także słomę, a także części zielne w celach leczniczych.
Napar i nalewka z owsa działa korzystnie na układ nerwowy, działa nasennie, uspokaja, leczy depresję.
Odwar ze słomy pomaga leczyć nerki i choroby reumatyczne.
Pielęgnacja
Odporny na choroby, polecany jako przedplon.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: roślina zielna jednoroczna.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Środowsko: synantropijne.
- Użytek: zioła, rośliny uprawne, trawy, zboża, roślina lecznicza.
- Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: terofit.
- Kategoria przybysza: efemerofit, roślina uprawiana.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=42.
- Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.
Pokrewne gatunki roślin
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
- Władysław Szafer, Stanisław Kulczyński, Bogumił Pawłowski – Rośliny Polskie, ISBN 83-01-0587-2, PWN 1986
© medianauka.pl, 2017-05-15, GAT-4395
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-08