Spis treści:
Pałankowate
Pałankowate (Phalangeridae) zwane też samspadami lub workowcami łażącymi, to rodzina ssaków, która liczy dziś 28 gatunków. Zalicza się je do torbaczy.
Ich wygląd jest różnorodny. Zwykle mają puszyste, wełniste futro, niektóre gatunki posiadają fałd skórny, który umożliwia im lot ślizgowy. Mają zwykle torbę lęgową, która się otwiera ku przodowi.
Występowanie i środowisko
Pałankowate żyją w Australii, na Tasmanii, Nowej Gwinei i na Celebesie.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzą nadrzewny tryb życia. Chronią się w dziuplach, opuszczonych ptasich gniazdach. Zwykle są aktywne w nocy.
Rozmnażanie
Samica rodzi od 1 do 6 młodych w jednym miocie.
Pożywienie
Prawie wszystkie pałankowate są roślinożerne. Inne są owadożerne albo wszystkożerne.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie wymienione gatunki rodziny)
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Gatunki
To wykaz gatunków, przynależących do danej rodziny:
- kuskusiec niedźwiedzi (Ailurops ursinus )
- pałanka gołoucha (Phalanger gymnotis)
Inne gatunki
- kuskusiec reliktowy (Ailurops melanotis)
- pałanka wyspowa (Phalanger alexandrae)
- pałanka górska (Phalanger carmelitae)
- pałanka paupaska (Phalanger intercastellanus)
- pałanka nakrapiana (Phalanger lullulae)
- pałanka niebieskooka (Phalanger matabiru)
- pałanka opalona (Phalanger matanim)
- pałanka nowogwinejska (Phalanger mimicus)
- pałanka szara (Phalanger orientalis)
- pałanka strojna (Phalanger ornatus)
- pałanka molucka (Phalanger rothschildi)
- pałanka czarna (Phalanger sericeus)
- pałanka jedwabista (Phalanger vestitus)
- kuskus wyspiarski (Spilocuscus kraemeri)
- kuskus plamisty (Spilocuscus maculatus)
- kuskus papuaski (Spilocuscus mpapuensis)
- kuskus czarnoplamy (Spilocuscus rufoniger)
- kuskus niebieskooki (Spilocuscus wilsoni)
- kuskusek sulaweski (Strigocuscus celebensis)
- kuskusek duży (Strigocuscus pelengensis)
- kitanka krótkowłosa (Trichosurus arnhemensis)
- kitanka drobnoucha (Trichosurus caninus)
- kitanka górska (Trichosurus cunninghami)
- kitanka miedziana (Trichosurus johnstoni)
- kitanka lisia (Trichosurus vulpecula)
- kusanka łuskoogonowa (Wyulda squamicaudata)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN — Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- pod red. Kazimierza Kowalskiego — Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz — Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Praca zbiorowa — Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
© medianauka.pl, 2014-01-08, RODZ-116
Data aktualizacji artykułu: 2022-07-18