Pawian oliwkowy
© Vladimir Wrangel – stock.adobe.com
Pawian anubis (Papio anubis) to jeden z największych pawianów. Samce są prawie dwa razy większe od samic. Ma wydłużoną część twarzową, szerokie nozdrza, małe oczy, głęboko osadzone pod dużymi wałami nadoczodołowymi. Wszystkie kończyny są prawie równej długości. Dłonie i stopy są czarne. Ogon jest średniej długości z pęczkiem włosów na końcu, noszony zwykle w sposób jaki widać na fotografii. Występują duże nagnioty pośladkowe. Ciało pokryte jest szarym, żółtawym lub brunatnozielonym futrem, które w okolicy głowy tworzy kołnierz. Zęby są duże, ostre i mocne. Dość duże torby policzkowe.
Występowanie i środowisko
Wschodnia część środkowej Afryki.
Tryb życia i zachowanie
Preferuje otwarte tereny. Prowadzi naziemny i dzienny tryb życia. Odgłos jaki wydaje przypomina szczekanie psa. Żyje w stadach, które liczą od 8 do 200 osobników. Zwykle stada liczą 40-80 osobników. Stadu przewodzi kilka starych samców.
Pożywienie
Cebule, owoce, pędy roślin, trawa, korzenie, drobne gady, ptasie jaja, ssaki.
Rozmnażanie
Samica rodzi 1-2 młode po ciąży trwającej 170 dni. Karmi je przez 5-8 miesięcy. Młode rodzą się z różową twarzą i czarną sierścią. Dojrzewają płciowo po 3,5-6 latach. Matka nosi młode najpierw przy piersi, potem na grzbiecie.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
Pawiany anubisy potrafią upolować gazelę. Bywają niebezpieczne dla człowieka.
Pokrewne gatunki ssaków
- pawian masajski (Papio cynocephalus)
- pawian płaszczowy (Papio hamadryas)
- pawian gwinejski (Papio papio)
- pawian niedźwiedzi (Papio ursinus)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
© medianauka.pl, 2013-03-25, GAT-384