Perlica sępia

Perlica sępia (Acryllium vulturinum) to największy przedstawiciel rodziny perlic. To ptak średniej wielkości. Głowa jest mała, naga i szara, przypominająca głowę sępa. Na głowie, nieco z tyłu występuje brązowa czapeczka z puchowych piór, sięgająca otworów usznych. Oczy duże, czerwone (w odróżnieniu od innych perlic). dziób również przypomina dziób sępa. Upierzenie od nasady szyi w dół na piersi niebieskie z długimi biało-czarnymi piórami. Poza tym upierzenie ciemne z jasnymi plamkami, na skrzydłach również biały rysunek. Ogon krótki, skierowany ku ziemi. Na skoku znajduje się kilka narośli.

Występowanie i środowisko

Występuje w północno-wschodniej Afryce na trawiastych stepach pośród zarośli. Nie pokazuje się często na otwartych terenach. Preferuje gęstwiny.

Tryb życia i zachowanie

Występuje w grupach po 20-30 osobników. To hałaśliwe ptaki. Samce wobec siebie bywają bardzo agresywne. Ścigają się ze sobą w celu zademonstrowania swojej siły. Większą część dnia spędzają na poszukiwaniu na ziemi pokarmu. W nocy śpią na drzewach. Lata dobrze ale na bardzo krótkie dystanse. Nie jest wytrwała w locie. Wydaje hałaśliwe okrzyki.

Pożywienie

Prawdopodobnie gatunek ten nie musi pić wody. Pokarm stanowią części roślin: nasiona, bulwy i korzonki. W okresie lęgów zjadają także bezkręgowce.

Rozmnażanie

Zwyczaje lęgowe tych ptaków są słabo poznane. Prawdopodobnie są monogamiczne. Gniazdo budują na ziemi. Samica składa kilka-kilkanaście jaj i wysiaduje je sama. Pisklęta są wodzone przez samca i samicę.