Pingwin cesarski
© Gentoo Multimedia – stock.adobe.com
Pingwin cesarski (Aptenodytes forsteri) to największy z żyjących dziś gatunków pingwina, podobny nieco do pingwina królewskiego. Ciało z wierzchu ciemne, spód biały. Skrzydła przekształcone w płetwy, czarne z wierzchu, białe od spodu. Głowa jest czarna. Na szyi i podgardlu żółtopomarańczowe pola. Nogi krótkie, czarne.
Występowanie i środowisko
To ptak żyjący na Antarktydzie i w wodach wokół kontynentu.
Tryb życia i zachowanie
W zasadzie prowadzi morki tryb życia. Na ląd wychodzi na lęgi. Porusza się po lądzie w postawie wyprostowanej, kołysząc się charakterystycznie na boki.
Morfologia i anatomia
Dorasta do 120 cm długości ciała i osiąga 22-45 kg masy ciała.
Pożywienie
Poluje na ryby, skorupiaki i głowonogi.
Rozmnażanie
Gniazduje w koloniach lęgowych na stałym lądzie na Antarktydzie. Ptaki wędrują na miejsce lęgów nawet 100 km. Samica znosi jedno jajo, które jest wysiadywane przez 64 dni przez samca. Samiec trzyma jajo na stopach i przykrywa fałdem skórnym brzucha. Ptaki stoją blisko siebie, nie tracąc w ten sposób zbyt wiele ciepła. Co ciekawe, dzieje się to w okresie zimy na Antarktydzie. Pisklęta wykluwają się więc wiosną. W czasie wysiadywania samice przebywają na morzu w odległości nawet 150 km. Po wylęgu młode są karmione wydzieliną z wola samców. Wiosną kolonia lęgowa, dzięki roztopom, jest bliżej wody, samice przybywają i karmią młode, a samce wracają do morza. W końcowej fazie młode jest karmione przez samca i samicę. Latem młode osiągają samodzielność. Pisklęta od czasu do czasu przebywają w "szkółkach".
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.
Ciekawostki
To niewątpliwie najbardziej wytrzymały na niskie temperatury ptak na świecie.
Pokrewne gatunki ptaków
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2016-10-13, GAT-2003