Piotrosz, paszczak, ryba Świętego Piotra
© Roy Pedersen – stock.adobe.com
Piotrosz, paszczak kowal (dawniej), ryba Świętego Piotra (Zeus faber) to gatunek ryby z rodziny piotroszowatych. Ma silnie bocznie spłaszczone, wysokie ciało. Głowa jest duża z wielkimi oczami usadowionymi wysoko. Skóra szorstka, żółtawa z jaśniejszymi smugami. Grzbiet jest ciemniejszy, brunatnozielony. Spód jest srebrzysty. Pośrodku boku znajduje się charakterystyczna duża ciemna plama w jasnej obwódce. Ma w pierwszej części kolczastą płetwę grzbietową. Kolce te są bardzo długie. Wygląd tej ryby przypomina glony unoszące się w wodzie, co umożliwia podpływanie do zdobyczy.
Występowanie i środowisko
Występuje w Atlantyku w części europejskiej, na wybrzeżach. W Bałtyku nie jest spotykany. Zwykle jest spotykany do głębokości 200 m, rzadziej na 400 m.
ryba morska
Pacyfik
Atlantyk
Ocean Indyjski
Morze Śródziemne
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi pelagiczny tryb życia. Jest samotnikiem, czasem pływa w małych grupach.
Morfologia i anatomia
Ryba ta dorasta zwykle do 30 cm długości ciała. Trzon ogonowy jest zredukowany. Ryba ta może wysuwać szczęki do przodu.
Pożywienie
Poluje na drobne ryby pływające w ławicach, głowonogi.
Rozmnażanie
Jaja mają około 2 mm średnicy. Tarło odbywa się w cieplejszych wodach zimą lub na wiosnę, w pozostałych miejscach latem. Z jaj wykluwają się larwy o długości 4 mm. Z czasem zaczynają przypominać osobniki dorosłe.
Ochrona i zagrożenia DD
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych ze względu na brak danych nie określono statusu zagrożenia wymarciem dla tego gatunku. Odławiany jest przypadkowo, głównie przy połowie sardynek. Ma smaczne mięso.
Ciekawostki
Podanie głosi,że ciemna plama na boku piotrosza to nic innego jak odcisk kciuka Świętego Piotra.
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Zeus australis Richardson, 1845
- Zeus japonicus Valenciennes, 1835
- Zeus pungio Cuvier, 1829
Pokrewne gatunki ryb
Nie posiadamy w naszej bazie innych gatunków zwierząt z tej samej rodziny.
© medianauka.pl, 2016-07-02, GAT-4094